ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៧៦

ភិក្ខុនី​ទាំងនោះ​ស្ងើច ហើយ​ក្រាបទូល​សេចក្ដី​នុ៎ះ ចំពោះ​ព្រះ​ជិនស្រី​ដ៏​ប្រសើរ ព្រះពុទ្ធ​ជាទី​ពឹង​នៃ​សត្វលោក ទ្រង់ព្រះ​សណ្ដាប់​សេចក្ដី​នោះ​ហើយ ក៏​រីករាយ ត្រាស់​គាថា​នេះ​ថា បុគ្គល​ណាមួយ ជា​អ្នក​ខ្ជិលច្រអូស មាន​ព្យាយាម​ថោកថយ គប្បី​រស់នៅ​អស់​មួយ​រយ​ឆ្នាំ ជីវិត​របស់​បុគ្គល​ដែល​មាន​ព្យាយាម​ប្រារព្ធ​មាំ រស់នៅ​តែមួយ​ថ្ងៃ ប្រសើរ​ជាង។ ព្រះ​មហាមុនី មាន​ព្យាយាម​ធំ ខ្ញុំ​បាន​ធ្វើឲ្យ​រីករាយ​ហើយ ដោយ​សេចក្ដី​ប្រតិបត្តិ​ដ៏​ប្រពៃ ហើយ​ទ្រង់​ត្រាស់​ថា ខ្ញុំ​ជា​ស្រីប្រសើរ​ផុត ជាង​ភិក្ខុនី​ទាំងឡាយ អ្នកមាន​ព្យាយាម​ប្រារព្ធ​ហើយ។ កិលេស​ទាំងឡាយ ខ្ញុំ​ដុត​បំផ្លាញ​ហើយ ភព​ទាំងអស់ ខ្ញុំ​គាស់រំលើង​ចេញ​ហើយ ខ្ញុំ​ជា​ស្រី​មិន​មាន​អាសវៈ ព្រោះ​បាន​កាត់​ចំណង ដូចជា​មេ​ដំរី​កាត់ផ្ដាច់​នូវ​ទន្លីង។ ឱ! ខ្ញុំ​មក​ល្អ​ហើយ ក្នុង​សំណាក់​នៃ​ព្រះពុទ្ធ​ជា​បុគ្គល​ប្រសើរ វិជ្ជា ៣ ខ្ញុំ​បានសម្រេច​ហើយ សាសនា​របស់​ព្រះពុទ្ធ ខ្ញុំ​បាន​ធ្វើ​ហើយ។
ថយ | ទំព័រទី ១៦០ | បន្ទាប់
ID: 637643972716340318
ទៅកាន់ទំព័រ៖