ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៧៧

ក្នុង​កាលនោះ ភិក្ខុ​ទាំង​បី​សែន​រូប​នោះ សុទ្ធតែ​ប្រាសចាក​មន្ទិល មាន​អភិញ្ញា ៦ មាន​ឫទ្ធិ​ច្រើន ជា​អ្នក​មិន​ចាលចាញ់ បាន​មក​ប្រជុំ​គ្នា នេះ​ជា​សន្និបាត​លើក​ទី ២។ មួយវិញទៀត ព្រះពុទ្ធ​ព្រះ​នាម​បទុមៈ​អង្គ​នោះ ទ្រង់​ប្រសើរ​ជាង​ពួក​នរៈ ស្តេច​ចូល​ទៅកាន់​លំនៅ​ក្នុង​ព្រៃធំ ក្នុង​កាលនោះ មាន​ភិក្ខុ ២ សែន​រូប ជួបជុំគ្នា នេះ​ជា​សន្និបាត លើក​ទី ៣។ សម័យ​នោះ តថាគត​កើតជា​សត្វ​សីហៈ គ្រប​សង្កត់​លើ​ពួក​ម្រឹគ បានឃើញ​ព្រះ​ជិនស្រី ព្រះអង្គ​កំពុង​ចម្រើន​នូវ​វិវេក​ក្នុង​ព្រៃធំ។ តថាគត បាន​ថ្វាយបង្គំ​នូវ​ព្រះបាទ​ទាំងគូ​ដោ​យសិរ្សៈ ហើយ​ធ្វើ​ប្រទក្សិណ​ព្រះអង្គ រួច​បន្លឺ​ឡើង​នូវ​សីហនាទ អស់ ៣ ដង បាន​បម្រើ​ព្រះ​ជិនស្រី​អស់ ៧ ថ្ងៃ។ ព្រះ​តថាគត ទ្រង់​ចេញ​ចាក​សមាបត្តិ​ដ៏​ប្រសើរ អស់ ៧ ថ្ងៃ ហើយ​ទ្រង់ព្រះ​ចិន្តា​ដោយ​ព្រះហឫទ័យ រួច​ទ្រង់​ប្រមូល​មក​នូវ​ភិក្ខុ​ចំនួន​មួយ​កោដិ។ កាលនោះ ព្រះ​មហា​វីរៈ​នោះ ទ្រង់ព្យាករ​ក្នុង​កណ្តាល​ភិក្ខុសង្ឃ​ទាំង​មួយ​កោដិ​នោះ​ថា ក្នុង​កប្ប​ប្រមាណ​មិនបាន អំពី​កប្ប​នេះ សត្វ​សីហៈ​នេះ នឹង​បាន​ជា​ព្រះពុទ្ធ។
ថយ | ទំព័រទី ១០៦ | បន្ទាប់
ID: 637644667025755470
ទៅកាន់ទំព័រ៖