ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៧៧

មាន​នារី​បី​បួន​ពាន់ តាក់តែង​ល្អ ឯនា​រី​ដែល​ជា​អគ្គមហេសី ឈ្មោះ​វសុល​ទត្តា ព្រះរាជបុត្រ ព្រះនាម​ឧត្តរៈ។ ព្រះ​ជិនស្រី​ប្រសើរ​ជាង​បុរស ទ្រង់​ឃើញ​នូវ​និមិត្ត​ទាំង ៤ យ៉ាង​ហើយ ស្តេច​ចេញទៅ​ដោយ​ប្រាសាទ ទ្រង់​ប្រព្រឹត្ត​សេចក្តី​ព្យាយាម​អស់ ៧ ថ្ងៃ។ ព្រះ​បទុមុ​ត្ត​រស​ម្ពុទ្ធ ជានា​យក ជាម​ហា​វីរបុរស ត្រូវ​ព្រហ្ម​អារាធនា​ហើយ ទើប​ទ្រង់​ញ៉ាំង​ធម្មចក្រ​ឲ្យ​ប្រព្រឹត្តទៅ ក្នុង​ឧទ្យាន​ដ៏​ប្រសើរ​ឈ្មោះ​មិថិលា។ ភិក្ខុ​ឈ្មោះ​ទេ​វិ​លៈ ១ ឈ្មោះ​សុជាតៈ ១ ជា​អគ្គសាវ័ក ភិក្ខុ​ឈ្មោះ​សុ​មនៈ ជា​ឧបដ្ឋាក​របស់​ព្រះ​សាស្តា ព្រះ​នាម​បទុមុ​ត្ត​រៈ។ ភិក្ខុនី​ឈ្មោះ​អមិតា ១ ឈ្មោះ​អស​មា ១ ជា​អគ្គសាវិកា ឈើ​សម្រាប់​ត្រាស់​ដឹង​នៃ​ព្រះមានព្រះភាគ​អង្គ​នោះ ហៅថា​សល​ឡព្រឹក្ស (ដើម​ស្រល់)។ ឧបាសក​ឈ្មោះ​អមិតៈ ១ ឈ្មោះ​តិស្សៈ ១ ជា​អគ្គ​ឧបដ្ឋាក ឧបាសិកា​ឈ្មោះ​ហត្ថា ១ សុចិត្តា ១ ជា​អគ្គ​ឧបដ្ឋាយិកា។
ថយ | ទំព័រទី ១២៦ | បន្ទាប់
ID: 637644671439036845
ទៅកាន់ទំព័រ៖