ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៧៧

ភិក្ខុនី​ឈ្មោះ​រាមា ១ ឈ្មោះ​សុរា​មា ១ ជា​អគ្គសាវិកា ឈើ​សម្រាប់​ត្រាស់​ដឹង​នៃ​ព្រះមានព្រះភាគ​នោះ ហៅ​ថា​និម្ពព្រឹក្ស (ដើម​ស្តៅ)។ ឧបាសក​ឈ្មោះ​ឧរុ​វេ​លៈ ១ ឈ្មោះ​យស​វៈ ១ ជា​អគ្គ​ឧបដ្ឋាក ឧបាសិកា​ឈ្មោះ​យសា ១ ឈ្មោះ​សិរិ​វា ១ ជា​អគ្គ​ឧបដ្ឋាយិកា។ ព្រះ​មហាមុនី ទ្រង់​មាន​កំពស់ ៨៨ ហត្ថក្រពុំ ទ្រង់​ញ៉ាំង​ទិស​ទាំងពួង​ឲ្យ​ភ្លឺ ដូច​ព្រះចន្ទ្រ​រុងរឿង​កន្លង​ពួក​ផ្កាយ។ កែវមណី​របស់​ស្តេច​ចក្រពត្តិ ភ្លឺរុងរឿង​អស់​ទី​ប្រមាណ ១ យោជន៍ យ៉ាងណា រតនៈ គឺ​ពន្លឺ​នៃ​ព្រះមានព្រះភាគ​នោះ តែង​ផ្សាយ​ទៅកាន់​ទី​ប្រមាណ ១ យោជន៍ ដោយ​ជុំវិញ ក៏​យ៉ាងនោះ​ដែរ។ ព្រះជន្មាយុ​មានកំណត់ ៩ ម៉ឺន​ឆ្នាំ​គត់ ព្រះ​សុ​មេ​ធៈ​អង្គ​នោះ កាល​ទ្រង់ព្រះ​ជន្មាយុ​នៅ​ដរាប​នោះ តែង​ញ៉ាំង​ប្រជុំជន​ច្រើន ឲ្យ​ឆ្លង​ចាក​សង្សារ។ ព្រះ​សាសនា​នេះ កុះករ​ដោយ​ពួក​ព្រះអរហន្ត ដែល​មាន​វិជ្ជា ៣ និង​អភិញ្ញា ៦ ដល់​នូវ​កម្លាំង ជាតា​ទិ​បុគ្គល។
ថយ | ទំព័រទី ១៣៤ | បន្ទាប់
ID: 637644673126380983
ទៅកាន់ទំព័រ៖