ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៧៧

ពួក​យើង​ទាំងអស់គ្នា បើ​ឃ្វាង​ព្រះ​ជិនស្រី​អង្គ​នេះ ក្នុង​កាល​ជា​អនាគត គង់​នឹង​បានសម្រេច ក្នុង​ទី​ចំពោះ​ព្រះ​ភក្ត្រ​នៃ​ព្រះ​គោតម​នេះ ក៏​យ៉ាងនោះ​ដែរ។ តថាគត​បាន​ស្តាប់​នូវ​ព្រះបន្ទូល​នៃ​ព្រះពុទ្ធ​នោះ​ហើយ បាន​ញ៉ាំង​សេចក្តី​រីករាយ​ឲ្យ​កើត​ដោយ​ក្រៃលែង ហើយ​បាន​អធិដ្ឋាន​នូវ​វត្ត​ដ៏​លើសលុប ដោយ​ការ​បំពេញ​នូវ​បារមី​ទាំង ១០។ តថាគត​បាន​រៀន​នូវ​ព្រះ​សូត្រ​ផង ព្រះ​វិន័យ​ផង សត្ថុ​សាសនា​ដែល​មាន​អង្គ ៩ ទាំងអស់​ផង ហើយ​បាន​ញ៉ាំង​សាសនា​នៃ​ព្រះ​ជិនស្រី ឲ្យ​ល្អ​រុងរឿង។ កាល​តថាគត នៅក្នុង​សាសនា​នោះ ជា​អ្នក​មិន​មាន​ប្រមាទ បាន​ចំរើន​នូវ​ភាវនា​ដ៏​ប្រសើរ ហើយ​បាន​ដល់​នូវ​បារមី​ក្នុង​អភិញ្ញា​ទាំងឡាយ ហើយ​ទៅ​កើត​ក្នុង​ព្រហ្មលោក។ ព្រះសម្ពុទ្ធ ព្រះនាម​សុជាតៈ ទ្រង់​ស្វែងរក​នូវ​គុណ​ដ៏​ធំ មាន​ព្រះនគរ​ឈ្មោះ​សុ​មង្គ​លៈ ព្រះមហាក្សត្រ ព្រះនាម​ឧគ្គ​តៈ ជា​ព្រះបិតា ព្រះមាតា​ព្រះនាម​បភាវ​តី។ ព្រះ​សុជាត​សម្ពុទ្ធ​នោះ ទ្រង់​នៅ​គ្រប់គ្រង​ផ្ទះ​អស់ ៩ ពាន់​ឆ្នាំ ប្រាសាទ​ដ៏​ប្រសើរ (របស់​ព្រះពុទ្ធ​នោះ) មាន ៣ ខ្នង គឺ​សិរិ​ប្រាសាទ ១ ឧប​សិរិ​ប្រាសាទ ១ ចន្ទ​ប្រាសាទ ១។
ថយ | ទំព័រទី ១៤០ | បន្ទាប់
ID: 637644674442005487
ទៅកាន់ទំព័រ៖