ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៧៧

ក្នុង​សម័យ​នោះ តថាគត​កើតជា​ព្រះឥន្ទ្រ ឈ្មោះ​បុរិន្ទ​ទៈ បាន​បូជា​ព្រះពុទ្ធ​ជា​ម្ចាស់ ដោយ​គ្រឿងក្រអូប ផ្កាកម្រង និង​តូរ្យតន្ត្រី​ទិព្វ។ ព្រះពុទ្ធអង្គ​នោះ ទ្រង់​គង់​ចំ​កណ្តាល​ពួក​ទេវតា ហើយ​ព្យាករ​តថាគត​ថា ក្នុង​កប្ប​ទី ១.៨០០ ទេវរាជ​នេះ នឹង​បាន​ត្រាស់​ដឹង​ជា​ព្រះពុទ្ធ។ សត្វ​នេះ នឹង​ចេញពី​បុរី ជាទី​គួរ​ត្រេកអរ ឈ្មោះ​កបិលពស្តុ ទៅ​តំ​កល់​ព្យាយាម ធ្វើ​ទុក្ករកិរិយា។ សត្វ​នេះ នឹង​អង្គុយ​ទៀប​គល់​នៃ​អជ​បាល​ព្រឹក្ស ទទួល​បាយាស​ក្នុង​ទីនោះ ហើយ​ចូល​ទៅ​ឯស្ទឹង​នេរ​ញ្ជ​រា។ ព្រះពុទ្ធ​ជិនស្រី​អង្គ​នោះ បាន​ឆាន់​បាយាស​ទៀប​ឆ្នេរ​ស្ទឹង​នេរ​ញ្ជ​រា​ហើយ នឹង​ត្រឡប់ទៅ​ឯគល់​ពោធិព្រឹក្ស តាមផ្លូវ​ដ៏​ប្រសើរ​ដែលគេ​ចាត់ចែង​ហើយ។ លំដាប់នោះ ព្រះ​ជិនស្រី​មានយស​ធំ នឹង​ធ្វើ​ប្រទក្សិណ​ពោធិ​មណ្ឌៈ​ដ៏​ប្រសើរ ហើយ​ត្រាស់​ដឹង​ទៀប​គល់​អស្សត្ថ​ព្រឹក្ស។
ថយ | ទំព័រទី ១៥៩ | បន្ទាប់
ID: 637644678684036754
ទៅកាន់ទំព័រ៖