ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៧៧

តថាគត​កាន់​ផ្កា​នោះ បំាង​លើ​ព្រះ​សិរ្សៈ នៃ​ព្រះ​ជិនស្រី ព្រះនាម​តិស្សៈ ជា​លោក​គ្គ​នាយក ដែល​មាន​បរិស័ទ ៤(១) ចោមរោម។ ព្រះពុទ្ធអង្គ​នោះ ទ្រង់​គង់​កណ្តាល​ប្រជុំជន ហើយ​ព្យាករ​តថាគត​កាលនោះ​ថា ក្នុង​កប្ប​ទី ៩២ អំ​ពី​មណ្ឌ​កប្ប​នេះ​ទៅ តាបស​នេះ នឹង​បាន​ត្រាស់​ជា​ព្រះពុទ្ធ។ សត្វ​នេះ នឹង​ចេញពី​បូរី​ឈ្មោះ​កបិលពស្តុ ជាទី​ត្រេកអរ ទៅ​តម្កល់​ព្យាយាម ធ្វើ​ទុក្ករកិរិយា។ សត្វ​នេះ នឹង​អង្គុយ​ទៀប​គល់​អជ​បាល​ព្រឹក្ស ទទួល​បាយាស​ត្រង់​ទីនោះ ហើយនឹង​ចូល​ទៅកាន់​ស្ទឹង​នេរ​ញ្ជ​រា។ ព្រះ​ជិនស្រី​អង្គ​នោះ បាន​សោយ​បាយាស ទៀប​ឆ្នេរ​ស្ទឹង​នេរ​ញ្ជ​រា ហើយ​ចូល​ទៅ​ទៀប​គល់​ពោធិព្រឹក្ស តាមផ្លូវ​ដ៏​ប្រសើរ ដែលគេ​ចាត់ចែង​ហើយ។ លំដាប់នោះ ព្រះពុទ្ធ​មានយស​ធំ ទ្រង់​ធ្វើ​ប្រទក្សិណ​ពោធិ​មណ្ឌល​ដ៏​ប្រសើរ ហើយ​ត្រាស់​ដឹង​ទៀប​គល់​អស្សត្ថ​ព្រឹក្ស។
(១) បាន​ដល់​ខត្តិយ​បរិស័ទ ១ ព្រាហ្មណ​បរិស័ទ ១ គហបតិ​បរិស័ទ ១ សមណ​បរិស័ទ ១។ អដ្ឋកថា។
ថយ | ទំព័រទី ១៧៣ | បន្ទាប់
ID: 637644693055933177
ទៅកាន់ទំព័រ៖