ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៧៧

សាវ័ក​សមាគម​ក្នុង​កាលនោះ មាន​ពួក​ព្រះ​ខីណាស្រព ៤ ម៉ឺន ដែល​ដល់​នូវ​ទន្ត​ភូមិ (ភូមិ​នៃ​បុគ្គល​អ្នកមាន​ខ្លួន​ទូន្មាន​ហើយ) ព្រោះ​អស់​ទៅ​នៃ​កិលេស​មាន​អាសវៈ​ជាដើម។ សម័យ​នោះ តថាគត​ជា​ក្សត្រ​ឈ្មោះ​ខេ​មៈ បាន​ថ្វាយ​ទាន​ដ៏​ច្រើន​ចំពោះ​ព្រះ​តថាគត និង​ព្រះសង្ឃ​ជា​ជិនបុត្ត។ តថាគត​បាន​ចាត់ចែង​ថ្វាយ​បាត្រ ចីវរ ថ្នាំ​បន្តក់ និង​ដើមឈើ​អែម ទាំងអស់​នេះ ជា​របស់ប្រសើរ​ក្រៃពេក ដែល​តថាគត​ប្រាថ្នា​ហើយ។ ព្រះ​មុនី​កក្កុ​សន្ធៈ ជានា​យក​អង្គ​នោះ ទ្រង់ព្យាករ​តថាគត​ថា ក្នុង​ភទ្ទកប្ប​នេះ ក្សត្រ​នេះ នឹង​បាន​ត្រាស់​ជា​ព្រះពុទ្ធ។ សត្វ​នេះ នឹង​ចេញ​ចាក​ក្រុង​កបិលពស្តុ ជាទី​រីករាយ ហើយ​តម្កល់​នូវ​ព្យាយាម ធ្វើ​ទុក្ករកិរិយា។ សត្វ​នេះ នឹង​អង្គុយ​ទៀប​គល់​នៃ​អជ​បាល​ព្រឹក្ស ទទួល​បាយាស​ក្នុង​ទីនោះ ហើយ​ចូល​ទៅកាន់​ស្ទឹង​នេរ​ញ្ជ​រា។
ថយ | ទំព័រទី ២០៧ | បន្ទាប់
ID: 637644700466714816
ទៅកាន់ទំព័រ៖