ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៧៧

ព្រះ​ជិនស្រី​នោះ នឹង​សោយ​បាយាស ទៀប​ឆ្នេរ​ស្ទឹង​នេរ​ញ្ជ​រា ហើយ​ស្តេច​សំដៅ​ទៅ​ឯគល់​ពោធិព្រឹក្ស តាមផ្លូវ​ដ៏​ប្រសើរ​ដែលគេ​ចាត់ចែង។ លំដាប់នោះ ព្រះពុទ្ធ​មានយស​ធំ ធ្វើ​ប្រទក្សិណ​ពោធិ​មណ្ឌល​ដ៏​ប្រសើរ​ហើយ នឹង​ត្រាស់​ដឹង​ទៀប​គល់​អស្សត្ថ​ព្រឹក្ស។ ព្រះមាតា​នៃ​ព្រះពុទ្ធ​នេះ ព្រះនាម​មាយា ព្រះបិតា​ព្រះនាម​សុទ្ធោទនៈ ក្សត្រ​នេះ ជា​ព្រះពុទ្ធ​ព្រះនាម​គោតម។ ព្រះ​ថេរៈ​ឈ្មោះ​កោ​លិ​តៈ ១ ឧបតិស្សៈ ១ សុទ្ធតែ​មិន​មាន​អាសវៈ ប្រាសចាក​រាគៈ មានចិត្ត​ស្ងប់​រម្ងាប់ មានចិត្ត​តម្កល់​មាំ ជា​អគ្គសាវ័ក ព្រះ​ថេរៈ​ឈ្មោះ​អានន្ទ ជា​ឧបដ្ឋាក​បម្រើ​ព្រះ​ជិនស្រី​នេះ។ ព្រះ​ថេរី​ឈ្មោះ​ខេមា ១ ឧប្បល​វណ្ណា ១ សុទ្ធតែ​មិន​មាន​អាសវៈ ប្រាសចាក​រាគៈ មានចិត្ត​ស្ងប់​រម្ងាប់ មានចិត្ត​តម្កល់​មាំ ជា​អគ្គសាវិកា។ ឈើ​ជាទី​ត្រាស់​ដឹង របស់​ព្រះមានព្រះភាគ​នោះ ហៅថា​អស្សត្ថ​ព្រឹក្ស ឧបាសក​ឈ្មោះ​ចិត្តៈ ១ ហត្ថា​ឡវក ១ ជា​អគ្គ​ឧបដ្ឋាក។
ថយ | ទំព័រទី ២០៨ | បន្ទាប់
ID: 637644700682183157
ទៅកាន់ទំព័រ៖