ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៧៧

ព្រះពុទ្ធ​ជា​បុរស​ដ៏​ឧត្តម ឃើញ​នូវ​និមិត្ត​ទាំង ៤ ក៏បាន​ចេញទៅ​ដោយ​ប្រាសាទ ទ្រង់​ប្រព្រឹត្ត​សេចក្តី​ព្យាយាម អស់ ៧ ថ្ងៃ (បាន​ត្រាស់​ជា​ព្រះពុទ្ធ)។ ព្រះសម្ពុទ្ធ ព្រះ​នា​មកស្សបៈ ជា​លោកនាយក មានព្រះហឫទ័យ​ស្ងប់​រម្ងាប់ មាន​ព្យាយាម​ច្រើន ទ្រង់​ឧត្តម​ជាង​នរជន ត្រូវ​ព្រហ្ម​អារាធនា​ហើយ ទើប​ទ្រង់​ញ៉ាំង​ចក្រ​ឲ្យ​ប្រព្រឹត្តទៅ ក្នុង​មិគទាយវ័ន។ ព្រះ​ថេរៈ​ឈ្មោះ​តិស្សៈ ១ ភារ​ទ្វា​ជៈ ១ ជា​អគ្គសាវ័ក ព្រះ​ថេរៈ​ឈ្មោះ​សព្វ​មិត្ត ជា​ឧបដ្ឋាក​របស់​ព្រះសម្ពុទ្ធ​ព្រះ​នា​មកស្សបៈ ស្វែងរក​គុណ​ដ៏​ធំ។ ព្រះ​ថេរី​ឈ្មោះ​អនុ​លា ១ ឧរុ​វេលា ១ ជា​អគ្គសាវិកា ឈើ​សម្រាប់​ត្រាស់​ដឹង​របស់​ព្រះ​មានជោគ​នោះ ហៅថា​និគ្រោធ​ព្រឹក្ស (ដើម​ជ្រៃ)។ ឧបាសក​ឈ្មោះ​សុ​មង្គ​លៈ ១ ឃដិ​កា​រៈ ១ ជា​អគ្គ​ឧបដ្ឋាក ឧបាសិកា​ឈ្មោះ​វិជិត​សេនា ១ ភទ្រា ១ ជា​អគ្គ​ឧបដ្ឋាយិកា។ ព្រះសម្ពុទ្ធ​នោះ មាន​កំពស់ ២០ ហត្ថ ដូចជា​ឆ្នូត​នៃ​ផ្លេកបន្ទោរ​ឰដ៏​អាកាស ឬដូច​ជា​ព្រះចន្ទ្រ​ដែល​ផ្កាយ​ចោមរោម​ហើយ។
ថយ | ទំព័រទី ២២៦ | បន្ទាប់
ID: 637644704488433265
ទៅកាន់ទំព័រ៖