ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៧៧

ព្រះសម្ពុទ្ធ​អង្គ​នោះ ព្រមទាំង​សាវ័ក ឲ្យ​ឆ័ត្រ​ស គឺ​ព្រះ​សទ្ធម្ម ជា​គ្រឿង​ឃាត់​នូវ​បាប និម្មិត​នូវ​ផ្កា​មិន​មាន​ភ័យ ហើយ​ទើប​និព្វាន។ ព្រះសម្មាសម្ពុទ្ធ​អង្គ​នុ៎ះ ប្រមាណ​មិនបាន បុគ្គល​គ្រប​សង្កត់​បាន​ដោយ​កម្រ ព្រះ​ធម្មរតនៈ​នុ៎ះ ដែល​ព្រះអង្គ​សម្តែង​ហើយដោយ​ប្រពៃ ជា​ធម៌​គួរ​ហៅ​អ្នកផង ឲ្យ​ចូល​មក​មើល​បាន។ ព្រះសង្ឃ​រតនៈ​នុ៎ះ លោក​ប្រតិបត្តិ​ហើយដោយ​ប្រពៃ ជា​ព្រះសង្ឃ​ដ៏​ប្រសើរ របស់​ទាំងអស់​នេះ វិនាស​សោះសូន្យ​ទៅ ឱ! សង្ខារ​ទាំងពួង ជា​របស់​ទទេ​ទេតើ។ ព្រះ​ជិនស្រី​ជា​សាស្តា ព្រះនាម​មហា​កស្សបៈ ទ្រង់​និព្វាន​ក្នុង​សេត​ព្យា​រាម ព្រះ​ស្តូប​របស់​ព្រះ​ជិនស្រី​អង្គ​នោះ មាន​កំពស់​មួយ​យោជន៍ ក្នុង​ទីនោះ។

ចប់ កស្សប​ពុទ្ធវង្ស ទី២៤។


គោតមពុទ្ធ​វង្ស ទី២៥


 [២៦] ក្នុង​កាល​ឥឡូវនេះ តថាគត​ជា​ព្រះសម្ពុទ្ធ ព្រះនាម​គោតម ចម្រើន​ក្នុង​ត្រកូល​សក្យៈ តាំង​ព្យាយាម ដល់​សម្ពោធិញ្ញាណ​ដ៏​ឧត្តម។
ថយ | ទំព័រទី ២២៨ | បន្ទាប់
ID: 637644705032027019
ទៅកាន់ទំព័រ៖