ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៧៧

កាល​តថាគត កើតជា​មូគ​ផក្ខ​ពោធិសត្វ បាន​បំពេញ​អធិដ្ឋាន​បរមត្ថ​បារមី កាល​កើតជា​មហា​កណ្ហៈ ប្រព្រឹត្តទៅ​ដោយ​មេត្តា កាល​កើតជា​រាជ​សោធនៈ (ក៏​ប្រព្រឹត្តទៅ) ដោយ​មេត្តា​នោះ​ដែរ បារមី​ទាំងពីរ​នេះ ហៅថា​មេត្តា​បារមី។ កាល​តថាគត កើតជា​ស្តេច​ព្រហ្មទត្ត (ប្រព្រឹត្តទៅ) ដោយ​សីល កាល​កើតជា​គណ្ឌិ​តិ​ណ្ឌ​កៈ​នេះ (ក៏បាន​ប្រព្រឹត្តទៅ) ដោយ​សីល​ដែរ។ កាល​តថាគត កើត​ជា​នន្ទៈ បាន​ធ្វើ​នូវ​សេចក្តី​ស្រឡាញ់ (ក្នុង​សព្វញ្ញុតញ្ញាណ) បារមី​ទាំងនោះ ជា​ឧប​បារមី ឯបរមត្ថ​បារមី បាន​បំពេញ​ហើយ ក្នុង​កាល​តថាគត​កើតជា​ស្តេច​ឯករាជ បារមី​ដទៃ ប្រាកដ​ស្មើដោយ​មេត្តា​បារមី​នេះ ពុំ​មាន​ឡើយ។ កាល​តថាគត កើតជា​សេក​ទាំងពីរ បាន​បំពេញ​ឧប​បារមី កាល​កើតជា​លោម​ហំស​នៈ បាន​បំពេញ​បរមត្ថ​បារមី ឯបារមី ១០ របស់​តថាគត​នេះ ជា​ចំណែក​នៃ​ពោធិញ្ញាណ​ដ៏​ប្រសើរ។ បារមី​ទាំងឡាយ មិន​លើសអំពី ១០ មិន​ខ្វះ​អំពី ១០ បារមី​ទាំងអស់ ពេញ​ត្រឹម ១០ មិន​ខ្វះ​មិន​លើស។

ចប់ សមោធាន​កថា។
ចប់ ចរិយាបិដក។

ថយ | ទំព័រទី ៣១៤
ID: 637644729328437038
ទៅកាន់ទំព័រ៖