ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៧៧

តថាគត​មិន​ប្រមាទ កាល​នៅក្នុង​ទីនោះ បានសម្រេច​អភិញ្ញា​បារមី ក្នុង​ទី​អង្គុយ និង​ទី​ចង្ក្រម ក៏បាន​ទៅ​កើត​ក្នុង​ព្រហ្មលោក។ ព្រះពុទ្ធ ព្រះនាម​កោណ្ឌញ្ញៈ ទ្រង់​ស្វែងរក​នូវ​គុណ​ដ៏​ធំ មាន​នគរ​ឈ្មោះ​រម្ម​វតី មាន​ព្រះបិតា​ព្រះនាម​សុ​នន្ទៈ ព្រះមាតា​ព្រះនាម​នាង​សុជាតា​ទេវី។ ព្រះអង្គ​គង់នៅ​ក្នុង​កណ្តាល​ផ្ទះ​អស់ ១ ម៉ឺន​ឆ្នាំ ឯប្រាសាទ​ដ៏​ប្រសើរ​សម្រាប់​ព្រះអង្គ មាន ៣ គឺ​រុ​ចិ​ប្រាសាទ ១ សុ​រុ​ចិ​ប្រាសាទ ១ សុភ​ប្រាសាទ ១។ នារី ៣ សែន មាន​គ្រឿងប្រដាប់​សមរម្យ នារី​ជា​ភរិយា​នោះ ព្រះនាម​រុ​ចិ​ទេវី មាន​ព្រះរាជបុត្រ ១ ព្រះអង្គ ព្រះនាម​ជីវិត​សេន។ ព្រះ​ជិនស្រី​ទ្រង់​ឃើញ​និមិត្ត ៤ យ៉ាង ទ្រង់​ចេញ​ដោយ​រថយាន ទៅ​តាំង​សេចក្តី​ព្យាយាម អស់ ១០ ខែ​ឥត​ខ្វះ។ ព្រះសម្ពុទ្ធ ព្រះនាម​កោណ្ឌញ្ញៈ មាន​ព្រះទ័យ​ស្ងប់​រម្ងាប់ ព្រះអង្គ​ឧត្តម​ជាង​សត្វទ្វេបាទ មាន​ចក្រ​ប្រព្រឹត្តទៅ មាន​ព្យាយាម​ច្រើន ត្រូវ​មហាព្រហ្ម​អារាធនា​ក្នុង​មហាវ័ន របស់​ពួក​ទេវតា។ ព្រះ​ថេរៈ​ឈ្មោះ​ភទ្ទៈ ១ សុ​ភទ្ទៈ ១ ជា​អគ្គសាវ័ក ព្រះ​ថេរៈ​ឈ្មោះ​អនុ​រុទ្ធ ជា​ឧបដ្ឋាក​របស់​ព្រះពុទ្ធ​កោណ្ឌញ្ញៈ ទ្រង់​ស្វែងរក​គុណ​ដ៏​ធំ។
ថយ | ទំព័រទី ៦៤ | បន្ទាប់
ID: 637644657319327617
ទៅកាន់ទំព័រ៖