ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៧៧

ភិក្ខុនី​ឈ្មោះ​តិ​ស្សា ១ ឧប​តិ​ស្សា ១ ជា​អគ្គសាវិកា សា​លក​ល្យា​ណិ​ព្រឹក្ស ជា​ពោធិ​របស់​ព្រះពុទ្ធ​កោណ្ឌញ្ញៈ ទ្រង់​ស្វែងរក​នូវ​គុណ​ដ៏​ធំ។ ឧបាសក​ឈ្មោះ​សោ​ណៈ ១ ឧប​សោ​ណៈ ១ ជា​អគ្គ​ឧបដ្ឋាក ឧបាសិកា​ឈ្មោះ​នន្ទា ១ សិរិ​មា ១ ជា​អគ្គ​ឧបដ្ឋាយិកា។ ព្រះ​មហាមុនី​អង្គ​នោះ មាន​កម្ពស់ ៨៨ ហត្ថ ទ្រង់​ល្អល្អះ​ដូច​ព្រះចន្ទ្រ ពុំ​នោះ​សោត ដូច​ព្រះអាទិត្យ​ក្នុង​វេលា​ថ្ងៃត្រង់។ ព្រះអង្គ​មាន​ព្រះជន្មាយុ ១ សែន​ឆ្នាំ​ជា​កំណត់ ទ្រង់​ឋិតនៅ​អស់​កាល​ដរាប​នោះ ទ្រង់​ញ៉ាំង​ប្រជុំជន​ជាច្រើន​ឲ្យ​ឆ្លង (ចាក​វាលវដ្តសង្សារ)។ ផែនដី​ដ៏​វិចិត្រ​ដោយ​ព្រះ​ខីណាស្រព​ទាំងឡាយ ដែល​អស់​មន្ទិល ព្រះសម្ពុទ្ធ​អង្គ​នោះ ទ្រង់​រុងរឿង​ដូច​មេឃ ដែល​ល្អ​ដោយ​ពួក​ផ្កាយ។ ព្រះ​នា​គត្ថេ​រទាំង​អម្បាល​នោះ មានគុណ​ប្រមាណ​មិនបាន មាន​សន្តាន​មិន​កម្រើក បុគ្គល​ចូល​ទៅ​រកបាន​ដោយ​កម្រ សម្តែង​នូវ​ឫទ្ធិ ដូច​ការ​ធ្លាក់ចុះ​នៃ​ផ្លេកបន្ទោរ ព្រះអរហន្ត​ដ៏​មានយស​ធំ​ទាំងនោះ និព្វាន​ហើយ។
ថយ | ទំព័រទី ៦៥ | បន្ទាប់
ID: 637644657538724272
ទៅកាន់ទំព័រ៖