ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៧៧

ព្រះ​សរីរៈ​បរិបូណ៌​ដោយ​អនុព្យញ្ជនៈ មាន​លក្ខណៈ​ដ៏​ប្រសើរ ៣២ ប្រការ គង់​បាត់បង់​សូន្យ​ទាំងអស់ ឱ! សង្ខារ​ទាំងពួង ជា​របស់​ទទេ​ទេតើ។ ព្រះ​សិខី​សម្ពុទ្ធ ជា​អ្នកប្រាជ្ញ​ដ៏​ប្រសើរ ទ្រង់​បរិនិព្វាន​ក្នុង​អស្សា​រាម ព្រះ​ស្តូប​ដ៏​ប្រសើរ​នៃ​ព្រះអង្គ​នោះ គេ​បាន​សាង​ទុក កំពស់ ៣ យោជន៍ ក្នុង​ទីនោះ​ឯង។

ចប់ សិខី​ពុទ្ធវង្ស ទី២០។


វេស្សភូ​ពុទ្ធវង្ស ទី២១


 [២២] ក្នុង​មណ្ឌ​កប្ប​នោះ​ឯង មាន​ព្រះ​ជិនស្រី ព្រះនាម​វេស្សភូ ព្រះអង្គ​មិន​មាន​បុគ្គល​ស្មើ មិន​មាន​បុគ្គល​ប្រៀបផ្ទឹម​បាន ទ្រង់​កើតឡើង​ក្នុង​លោក។ ព្រះ​ជិនស្រី​នោះ កាល​ជ្រាប​ច្បាស់​នូវ​លោក​ទាំង ៣ នេះ ដែល​ឆេះ​សព្វ​ដោយ​ភ្លើង គឺ​រាគៈ​ផង នូវ​ដែន​នៃ​តណ្ហា​ទាំងឡាយ​ផង ទ្រង់​កាត់​នូវ​ចំណង​ដូច​ដំរី​ដ៏​ប្រសើរ ដល់​នូវ​សម្ពោធិញ្ញាណ​ដ៏​ឧត្តម។
ថយ | ទំព័រទី ១៩៨ | បន្ទាប់
ID: 637644698440464443
ទៅកាន់ទំព័រ៖