ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៧៧

កាល​តថាគត កើតជា​មហោសថបណ្ឌិត​ក្តី ធន​រដ្ឋ​បណ្ឌិត​ក្តី កុណ្ឌល​បណ្ឌិត​ក្តី តណ្ឌិ​លប​ណ្ឌិ​តក្តី តិ​ត្តិ​រៈ​ក្តី សកុណៈ​ក្តី​នុ៎ះ បាន​បំពេញ​បញ្ញា​ឧប​បារមី។ កាល​តថាគត កើតជា​វិធុរបណ្ឌិត​ក្តី ជា​សម្ភវ​កុមារ​ក្តី ទាំងពីរ​នុ៎ះ បាន​បំពេញ​បញ្ញាបារមី កាល​តថាគត កើតជា​សុរិយ​ព្រាហ្មណ៍​ក្តី ជា​មា​តង្គ​បណ្ឌិត​ក្តី ដែល​ជា​សិស្ស​អាស្រ័យ​នូវ​អាចារ្យ ក្នុង​កាលមុន ក៏បាន​បំពេញ​នូវ​បញ្ញាបារមី​ដែរ។ ឯបញ្ញា​បរមត្ថ​បារមី​នុ៎ះឯង (តថាគត​បាន​បំពេញ ក្នុង​កាល​យោនយកកំណើត​កើត) ជា​សេន​កបណ្ឌិត កាល​តថាគត កើត​ប្រាកដជា​ស្តេច​ជនក មាន​សីល មាន​ព្យាយាម មានការ​ប្រឹងប្រែង​យ៉ាង​មាំ បាន​បំពេញ​វីរិយ​បរមត្ថ​បារមី កាល​តថាគត កើតជា​ស្តេច​ស្វា ជា​អ្នក​គោរព​ធម៌ ៥ ប្រការ បាន​បំពេញ​វីរិយ​បារមី។ កាល​តថាគត កើតជា​ធម្មបាល​កុមារ បាន​បំពេញ​ខន្តិ​បារមី ជា​គ្រឿង​ញាំញី​ដោយ​ធម៌ នូវ​បុគ្គល​មិន​ប្រកបដោយ​ធម៌ ហៅថា​ខន្តិ​ឧប​បារមី។ កាល​តថាគត​កើតជា​ខន្តិ​វាទី​តាបស ស្វែងរក​ពុទ្ធភូមិ តថាគត​បាន​ធ្វើ​នូវ​អំពើ​ដ៏​កម្រ​ជាច្រើន​យ៉ាង ដើម្បី​បំពេញ​នូវ​ខន្តិ​បរមត្ថ​បារមី ដោយ​ខន្តិ​វាទ។
ថយ | ទំព័រទី ៣១២ | បន្ទាប់
ID: 637644728814373777
ទៅកាន់ទំព័រ៖