ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៧៩

ការយល់​ឆ្វេង​គឺ​ទិដ្ឋិ ការ​ទាក់ទិន​គឺ​ទិដ្ឋិ ការ​កាន់ ការ​ប្រកាន់ ការ​ប្រកាន់​ខ្ជាប់ ការ​ស្ទាបអង្អែល ផ្លូវ​អាក្រក់ ផ្លូវខុស ធម្មជាតិ​ដែល​ខុស លទ្ធិ​ដូចជា​កំពង់ សេចក្តី​ប្រកាន់​ក្នុង​ការស្វែងរក​ខុស​ណា ដែល​មាន​សភាព​បែបនេះ នេះ​ហៅថា ទិដ្ឋាសវៈ។ មួយទៀត មិច្ឆាទិដ្ឋិ​ទាំងអស់ ក៏​ហៅថា ទិដ្ឋាសវៈ​ដែរ។
 [២១២] បណ្តា​អាសវៈ​ទាំងនោះ អវិជ្ជា​សវៈ តើ​ដូចម្តេច។ ការ​មិនដឹង​ក្នុង​ទុក្ខ មិនដឹង​ក្នុង​ហេតុ​នៃ​ទុក្ខ មិនដឹង​ក្នុង​ការ​រលត់ទុក្ខ មិនដឹង​ក្នុង​បដិបទា ជា​ដំណើរ​ទៅកាន់​ទី​រលត់ទុក្ខ មិនដឹង​ក្នុង​ខន្ធ​ជា​ចំណែកខាង​ដើម មិនដឹង​ក្នុង​ខន្ធ​ជា​ចំណែកខាង​ចុង មិនដឹង​ក្នុង​ខន្ធ​ជា​ចំណែកខាង​ដើម និង​ខាងចុង មិនដឹង​ក្នុង​ពួក​ធម៌​ដែល​កើតឡើង ព្រោះ​អាស្រ័យ​បច្ច័យ​នោះៗ និង​ការ​មិនដឹង ការ​មិនឃើញ ការ​មិន​ត្រាស់​ដឹង ការ​មិន​យល់ ការ​មិន​ត្រាស់​ដឹង​ព្រម ការ​មិន​ចាក់ធ្លុះ ការ​មិនបាន​ដោត​ក្រង​ទុក្ខ មិន​ចុះចិត្តស៊ប់ មិន​រំពឹងមើល មិន​ពិចារណា អំពើ​មិន​ជាក់ច្បាស់ ការយល់​បាន​ដោយ​ក្រ ភាព​នៃ​ចិត្ត​ល្ងង់ ការ​មិនដឹង​ខ្លួន ការ​វង្វេង វង្វេង​ជ្រប់ ការ​ភ្លេចភ្លាំង អវិជ្ជា (ការ​មិនដឹង​ច្បាស់) ជំនន់​គឺ​អវិជ្ជា ការ​ប្រកប​គឺ​អវិជ្ជា អនុស័យ​គឺ​អវិជ្ជា ការ​ស្ទាក់ដំណើរ​គឺ​អវិជ្ជា គន្លឹះ​គឺ​អវិជ្ជា ការ​វង្វេង ជាអកុសល​មូល​ណា ដែល​មាន​សភាព​បែបនេះ នេះ​ហៅថា អវិជ្ជា​សវៈ។

នេះ​ពួក​ធម៌​ជា​អាសវៈ។

ថយ | ទំព័រទី ១៥៦ | បន្ទាប់
ID: 637646526333010691
ទៅកាន់ទំព័រ៖