ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៧៩

ជាកុសល អកុសល និង​អព្យាក្រឹត ជា​កាមាវចរ រូបាវចរ អរូបាវចរ និង​រូបក្ខន្ធ។បេ។ វិញ្ញាណក្ខន្ធ នេះ​ពួក​ធម៌​គ្រាន់តែ​គួរ​ដល់​សេចក្តី​សៅហ្មង តែ​មិនមែន​កិលេស។
 [៣០៧] ពួក​ធម៌​ជា​កិលេស​ផង សៅហ្មង​ផង តើ​ដូចម្តេច។ កិលេស​ទាំងនោះ​ឯង ជា​កិលេស​ផង សៅហ្មង​ផង។ ពួក​ធម៌​គ្រាន់តែ​សៅហ្មង តែ​មិនមែន​កិលេស តើ​ដូចម្តេច។ ពួក​ធម៌​ណា សៅហ្មង​ដោយ​ធម៌​ទាំងនោះ វៀរតែ​ធម៌​ទាំងនោះ​ចេញ និង​វេទនាខន្ធ។បេ។ វិញ្ញាណក្ខន្ធ នេះ​ពួក​ធម៌​គ្រាន់តែ​សៅហ្មង តែ​មិនមែន​កិលេស។
 [៣០៨] ពួក​ធម៌​ជា​កិលេស​ផង ប្រកបដោយ​កិលេស​ផង តើ​ដូចម្តេច។ លោភៈ ជា​កិលេស​ផង ប្រកបដោយ​កិលេស​ផង ដោយ​មោហៈ មោហៈ​ជា​កិលេស​ផង ប្រកបដោយ​កិលេស​ផង ដោយ​លោភៈ ទោសៈ​ជា​កិលេស​ផង ប្រកបដោយ​កិលេស​ផង ដោយ​មោហៈ មោហៈ​ជា​កិលេស​ផង ប្រកបដោយ​កិលេស​ផង ដោយ​ទោសៈ មានះ​ជា​កិលេស​ផង
ថយ | ទំព័រទី ២០៥ | បន្ទាប់
ID: 637646540141769577
ទៅកាន់ទំព័រ៖