ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៧៩

(សេចក្តី​យល់) ថា ខ្លួន​ក្តី លោក​ក្តី មិន​មាន​ទីបំផុត និង​ទិដ្ឋិ ដំណើរ​គឺ​ទិដ្ឋិ។បេ។ សេចក្តី​ប្រកាន់​ក្នុង​ការស្វែងរក​ខុស​ណា ដែល​មាន​សភាព​បែបនេះ នេះ​ហៅថា អនន្ត​វា​ទិដ្ឋិ។
 [៣៤៩] បណ្តា​ធម៌​ទាំងនោះ បុ​ព្វ​ន្តានុ​ទិដ្ឋិ (សេចក្តី​យល់តាម​ចំណែក​នៃ​ខន្ធ​ខាងដើម) តើ​ដូចម្តេច។ ទិដ្ឋិ ដំណើរ​គឺ​ទិដ្ឋិ។បេ។ សេចក្តី​ប្រកាន់​ក្នុង​ការស្វែងរក​ខុស​ណា កើតឡើង ព្រោះ​ប្រារព្ធ​នូវ​ខន្ធ​ជា​ចំណែកខាង​ដើម នេះ​ហៅថា បុ​ព្វ​ន្តានុ​ទិដ្ឋិ។ បណ្តា​ធម៌​ទាំងនោះ អបរ​ន្តានុ​ទិដ្ឋិ តើ​ដូចម្តេច។ ទិដ្ឋិ ដំណើរ​គឺ​ទិដ្ឋិ។បេ។ សេចក្តី​ប្រកាន់​ក្នុង​ការស្វែងរក​ខុស​ណា កើតឡើង​ព្រោះ​ប្រារព្ធ​នូវ​ខន្ធ​ជា​ចំណែកខាង​ចុង នេះ​ហៅថា អបរ​ន្តានុ​ទិដ្ឋិ។
 [៣៥០] បណ្តា​ធម៌​ទាំងនោះ អហិរិកៈ តើ​ដូចម្តេច។ ត្រង់​ដែល​បុគ្គល​មិន​ខ្មាស​ដោយ​អំពើ​ដែល​គួរ​ខ្មាស មិន​ខ្មាស​ដោយ​ការ​ជួបប្រទះ នូវ​ធម៌​ជាអកុសល​ដ៏​លាមក នេះ​ហៅថា អហិរិកៈ។ បណ្តា​ធម៌​ទាំងនោះ អនោត្តប្បៈ តើ​ដូចម្តេច។ ត្រង់​ដែល​បុគ្គល​មិន​ក្តៅក្រហាយ ដោយ​អំពើ​ដែល​គួរ​ក្តៅក្រហាយ មិន​ក្តៅក្រហាយ​ដោយ​ការ​ជួបប្រទះ​នូវ​ធម៌​ជាអកុសល​ដ៏​លាមក នេះ​ហៅថា អនោត្តប្បៈ ។
 [៣៥១] បណ្តា​ធម៌​ទាំងនោះ ហិរិ តើ​ដូចម្តេច។ ត្រង់​ដែល​បុគ្គល​ខ្មាស​ដោយ​អំពើ​ដែល​គួរ​ខ្មាស ខ្មាស​ដោយ​ការ​ជួបប្រទះ​នូវ​ធម៌
ថយ | ទំព័រទី ២២៦ | បន្ទាប់
ID: 637646545733644610
ទៅកាន់ទំព័រ៖