ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៧៩

ព្រោះ​វិញ្ញាណ​ជា​បច្ច័យ សឡាយ​តនៈ​កើតឡើង ព្រោះ​នាមរូប​ជា​បច្ច័យ ផស្សៈ​កើតឡើង ព្រោះ​សឡាយ​តនៈ​ជា​បច្ច័យ វេទនា​កើតឡើង ព្រោះ​ផស្សៈ​ជា​បច្ច័យ តណ្ហា​កើតឡើង ព្រោះ​វេទនា​ជា​បច្ច័យ ឧបាទាន​កើតឡើង ព្រោះ​តណ្ហា​ជា​បច្ច័យ ភព​កើតឡើង ព្រោះ​ឧបាទាន ជា​បច្ច័យ ជាតិ​កើតឡើង ព្រោះ​ភព​ជា​បច្ច័យ ជរាមរណៈ​កើតឡើង ព្រោះ​ជាតិ​ជា​បច្ច័យ សេចក្តី​សោក ខ្សឹកខ្សួល ទុក្ខ ទោមនស្ស និង​សេចក្តី​ចង្អៀតចង្អល់​ចិត្ត ក៏​កើតឡើង​ព្រម ការ​កើតឡើង​នៃ​កង​ទុក្ខ​ទាំងអស់​នុ៎ះ រមែង​មាន​ដោយ​អាការ​យ៉ាងនេះ ការ​ដឹង​ច្បាស់ ការយល់​ច្បាស់។បេ។ ការ​មិន​វង្វេង ការពិចារណា​ធម៌ ការយល់​ត្រូវ​ណា ចំពោះ​បដិច្ចសមុប្បាទ​ធម៌​នោះ នេះ​ហៅថា សេចក្តី​ឈ្លាស​ក្នុង​បដិច្ចសមុប្បាទ។
 [៣៥៨] បណ្តា​ធម៌​ទាំងនោះ សេចក្តី​ឈ្លាស​ក្នុង​ឋានៈ (ហេតុ) តើ​ដូចម្តេច។ ពួក​ធម៌​ណាៗ ជាហេតុ ជា​បច្ច័យ​នៃ​ពួក​ធម៌​ណាៗ ពួក​ធម៌​នោះៗ ឈ្មោះ​ឋានៈ ព្រោះ​អាស្រ័យ​នូវ​ហេតុ​ប្ប​ច្ច័​យនោះៗ ការ​ដឹង​ច្បាស់ ការយល់​ច្បាស់។បេ។ ការ​មិន​វង្វេង ការពិចារណា​ធម៌​ការយល់​ត្រូវ​ណា ចំពោះ​ធម៌​ទាំងនោះ នេះ​ហៅថា សេចក្តី​ឈ្លាស​ក្នុង​ឋានៈ។ បណ្តា​ធម៌​ទាំងនោះ សេចក្តី​ឈ្លាស​ក្នុង​អដ្ឋា​នៈ (មិនមែន​ជាហេតុ) តើ​ដូចម្តេច។ ពួក​ធម៌​ណាៗ មិនមែន​ជាហេតុ មិនមែន​ជា​បច្ច័យ​នៃ​ពួក​ធម៌​ណាៗ ពួក​ធម៌​នោះៗ ឈ្មោះថា អដ្ឋា​នៈ
ថយ | ទំព័រទី ២៣១ | បន្ទាប់
ID: 637646546923800857
ទៅកាន់ទំព័រ៖