ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ០៨

លោក​មិនបាន​នឹងគេ​។​ ​ភិក្ខុ​ទាំងនោះ​ ​ក្រាបបង្គំទូល​សេចក្តី​នុ៎ះ​ ​ចំពោះ​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​។​ ​ព្រះអង្គ​ ​ទ្រង់​អនុញ្ញាត​ថា​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​តថាគត​អនុញ្ញាត​ ​ឲ្យ​ភិក្ខុ​ដែល​ទុក​មិន​ចង់​ឲ្យ​ ​ក៏​ត្រូវឲ្យ​ចំណែក​ដល់​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ដែល​ចូល​ទៅកាន់​ព្រៃស្មសាន​ព្រមគ្នា​។​ ​សម័យ​នោះ​ឯង​ ​មាន​ភិក្ខុ​ច្រើន​រូប​ដើរទៅ​កាន់​ផ្លូវ​ឆ្ងាយ​ ​ក្នុង​កោសល​ជនបទ​។​ ​ភិក្ខុ​ទាំងនោះ​ ​បាន​ធ្វើ​កតិកា​ ​(​ប្តេជ្ញា​)​ ​នឹងគ្នា​រួចហើយ​ ​ក៏​ចូល​ទៅកាន់​ព្រៃស្មសាន​ ​ដើម្បី​បង្សុកូល​។​ ​ភិក្ខុ​ពួក​ខ្លះ​បាន​សំពត់​បង្សុកូល​ ​ភិក្ខុ​ពួក​ខ្លះ​មិនបាន​។​ ​ពួក​ភិក្ខុ​ណា​ ​ដែល​មិនបាន​ ​ភិក្ខុ​ទាំងនោះ​ ​ក៏​និយាយ​យ៉ាងនេះ​ថា​ ​នែ​អាវុសោ​ ​លោក​ទាំងឡាយ​ ​ចូរ​ឲ្យ​ចំណែក​មក​យើង​ខ្លះ​។​ ​ភិក្ខុ​ទាំងនោះ​ ​និយាយ​យ៉ាងនេះ​វិញ​ថា​ ​នែ​អាវុសោ​ ​យើង​មិន​ឲ្យ​ចំណែក​ដល់​លោក​ទាំងឡាយ​ទេ​ ​ហេតុអ្វីបានជា​លោក​មិនបាន​នឹងគេ​។​ ​ភិក្ខុ​ទាំងនោះ​ ​ក្រាបបង្គំទូល​សេចក្តី​នុ៎ះ​ ​ចំពោះ​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​។​ ​ព្រះអង្គ​ទ្រង់​អនុញ្ញាត​ថា​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​តថាគត​អនុញ្ញាត​ ​ឲ្យ​ភិក្ខុ​ដែល​ទុកជា​មិន​ចង់​ឲ្យ​ ​ក៏​ត្រូវឲ្យ​ចំណែក​ដល់​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ដែល​ធ្វើ​កតិកា​ ​(​ប្តេជ្ញា​)​ ​គ្នា​ ​ហើយ​ចូល​ទៅកាន់​ព្រៃស្មសាន​។​
 ​[​៤៧​]​ ​សម័យ​នោះ​ឯង​ ​ពួក​មនុស្ស​បាន​នាំ​ចីវរ​មកកាន់​អារាម​។​ ​មនុស្ស​ទាំងនោះ​ ​កាល​មិនបាន​ភិក្ខុ​ណាមួយ​ទទួល​ចីវរ​ ​ក៏​ត្រឡប់​នាំ​យក​ចីវរ​ទៅវិញ​។​ ​ឯ​ចីវរ​ ​ក៏​កើ​ត​តិច​ៗ​ទៅ​។​ ​ភិក្ខុ​ទាំងនោះ​ ​ក្រាបបង្គំទូល​សេចក្តី​នុ៎ះ​
ថយ | ទំព័រទី ១០៤ | បន្ទាប់
ID: 636795437534744274
ទៅកាន់ទំព័រ៖