ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ០៨

ដោយ​ពាក្យ​ថា​ ​ខ្ញុំករុណា​ ​ប្រគេន​ចីវរ​នេះ​ ​ដល់​ភិក្ខុ​ឈ្មោះ​នេះ​។​ ​លុះដល់​ពាក់កណ្តាល​ផ្លូវ​ ​ភិក្ខុ​អ្នកទទួល​បញ្ញើ​នោះ​ ​ក៏​យក​ចីវរ​ ​(​មក​ប្រើប្រាស់​ដោយខ្លួនឯង​វិញ​)​ ​ដោយអាង​សេចក្តី​ស្និទ្ធស្នាល​ ​នឹង​ភិក្ខុ​អ្នកចាំ​ទទួលយក​ចីវរ​នោះ​ ​(​យ៉ាងនេះ​)​ ​ហៅថា​ ​កាន់​យកល្អ​។​ ​បើ​ភិក្ខុ​អ្នកទទួល​បញ្ញើ​យក​ចីវរ​ ​(​មក​ប្រើប្រាស់​ដោយខ្លួនឯង​វិញ​)​ ​ដោយអាង​សេ​ចក្តីសិ្នទ្ធ​ស្នាល​នឹង​ភិក្ខុ​អ្នក​ផ្ញើ​នោះ​ ​(​យ៉ាងនេះ​)​ ​ហៅថា​ ​កាន់​យក​មិនល្អ​ទេ​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ក្នុង​សាសនា​នេះ​ ​បើ​មាន​ភិក្ខុ​ផ្ញើ​ចីវរ​ទៅ​នឹង​ដៃ​ភិក្ខុ​ផងគ្នា​ ​ដោយ​ពាក្យ​ថា​ ​ខ្ញុំករុណា​ ​ប្រគេន​ចីវរ​នេះ​ ​ដល់​ភិក្ខុ​ឈ្មោះ​នេះ​។​ ​លុះដល់​ពាក់កណ្តាល​ផ្លូវ​ ​ភិក្ខុ​អ្នកទទួល​បញ្ញើ​ ​ក៏​ឮដំណឹង​ថា​ ​ភិក្ខុ​ដែល​ផ្ញើ​ចីវរ​មក​នោះ​ ​ស្លាប់​ទៅ​ហើយ​ ​ហើយក៏​អធិដ្ឋាន​មតក​ចីវរ​ ​របស់​ភិក្ខុ​អ្នក​ផ្ញើ​នោះ​ ​(​យ៉ាងនេះ​)​ ​ហៅថា​ ​អធិដ្ឋាន​មិនល្អ​ទេ​។​ ​បើ​ភិក្ខុ​អ្នកទទួល​បញ្ញើ​យក​ចីវរ​ ​(​មក​ប្រើប្រាស់​ដោយខ្លួនឯង​វិញ​)​ ​ដោយអាង​សេ​ចក្តីសិ្នទ្ធ​ស្នាល​នឹង​ភិក្ខុ​អ្នកចាំ​ទទួលយក​ចីវរ​នោះ​ ​(​យ៉ាងនេះ​)​ ​ហៅថា​ ​កាន់​យកល្អ​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ក្នុង​សាសនា​នេះ​ ​បើ​មាន​ភិក្ខុ​ផ្ញើ​ចីវរ​នឹង​ដៃ​ភិក្ខុ​ផងគ្នា​ ​ដោយ​ពាក្យ​ថា​ ​ខ្ញុំករុណា​ ​ប្រគេន​ចីវរ​នេះ​ ​ដល់​ភិក្ខុ​ឈ្មោះ​នេះ​។​ ​លុះដល់​ពាក់កណ្តាល​ផ្លូវ​ ​ភិក្ខុ​អ្នកទទួល​បញ្ញើ​នោះ​ ​ឮដំណឹង​ថា​ ​ភិក្ខុ​អ្នកចាំ​ទទួលយក​ចីវរ​នោះ​ ​ស្លាប់​ទៅ​ហើយ​ ​ៗ​ក៏​អធិដ្ឋាន​មតក​ចីវរ​ ​របស់​ភិក្ខុ​អ្នកចាំ​ទទួលយក​ចីវរ​នោះ
ថយ | ទំព័រទី ១៧៨ | បន្ទាប់
ID: 636795560724380318
ទៅកាន់ទំព័រ៖