ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ០៨

សេចក្តី​ត្រិះរិះ​នេះ​ ​មានដល់​ខ្ញុំ​ព្រះអង្គ​ថា​ ​ការ​លំបាក​ ​ដោយ​អាគន្តុក​កិច្ច​ ​របស់​អាគន្តុក​ភិក្ខុ​ទាំងនេះ​ ​ក៏​ស្ងប់​រម្ងាប់​ទៅ​ហើយ​ ​ឥឡូវ​ ​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ដែល​មិន​ស្គាល់​ទីគោ​ចរ​ជាប្រក្រតី​នោះ​ ​ក៏បាន​ស្គាល់​ហើយ​ ​ការ​ធ្វើ​សេចក្តី​ខ្វល់ខ្វាយ​ ​ក្នុង​ត្រកូល​ ​នៃ​បុគ្គល​ដទៃ​ ​អស់មួយជីវិត​ ​ជា​ការ​កម្រ​ពេក​ណាស់​ ​ម្យ៉ាងទៀត​ ​ការ​សូម​ ​ក៏​មិនជា​ទីគាប់ចិត្ត​ ​ដល់​មនុស្ស​ទាំងឡាយ​ឡើយ​ ​បើ​ដូច្នោះ​ ​គួរតែ​អាត្មាអញ​ ​លែង​ធ្វើ​សេចក្តី​ខ្វល់ខ្វាយ​ ​ក្នុង​បបរ​ ​និង​ខាទ​នីយៈ​ ​និង​ភត្ត​ទៀត​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចំរើន​ ​ខ្ញុំ​ព្រះអង្គ​នោះ​ ​លែង​ធ្វើ​សេចក្តី​ខ្វល់ខ្វាយ​ ​ក្នុង​បបរ​ ​និង​ខាទ​នីយៈ​ ​និង​ភត្ត​ទៀត​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចំរើន​ ​ក្នុង​ពេលនោះ​ ​ភិក្ខុ​ជា​អាគន្តុក​ទាំងនោះ​ ​បាន​ប្រឹក្សា​គ្នា​ដូច្នេះ​ថា​ ​ម្នាល​អាវុសោ​ទាំងឡាយ​ ​ពីដើម​ ​ភិក្ខុ​ជា​ម្ចាស់​អាវាស​នេះ​ ​ធ្វើ​សេចក្តី​ខ្វល់ខ្វាយ​ក្នុង​ការ​ងូត​ ​ធ្វើ​សេចក្តី​ខ្វល់ខ្វាយ​ ​ក្នុង​បបរ​ ​និង​ខាទ​នីយៈ​ ​និង​ភត្ត​ទៀត​ ​ឥឡូវ​ ​ភិក្ខុ​នោះ​ ​លែង​ធ្វើ​សេចក្តី​ខ្វល់ខ្វាយ​ ​ក្នុង​បបរ​ ​និង​ខាទ​នីយៈ​ ​និង​ភត្ត​ហើយ​ ​ម្នាល​អាវុសោ​ទាំងឡាយ​ ​ឥឡូវ​ ​ភិក្ខុ​ជា​ម្ចាស់​អាវាស​នេះ​ ​កាច​ណាស់​ ​ម្នាល​អាវុសោ​ទាំងឡាយ​ ​បើ​ដូច្នោះ​ ​មានតែ​យើង​ទាំងឡាយ​ ​នឹង​លើក​វត្ត​ភិក្ខុ​ជា​ម្ចាស់​អាវាស​នេះ​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចំរើន​ ​លំដាប់នោះ​ ​ពួក​ភិក្ខុ​ជា​អាគន្តុក​នោះ​ ​ប្រជុំ​គ្នា​ហើយ​ ​និយាយ​ពាក្យ​នេះ​ ​នឹង​ខ្ញុំ​ព្រះអង្គ​ថា​ ​ម្នាល​អាវុសោ​ ​ពីដើម​ ​អ្នកធ្វើ​សេចក្តី​ខ្វល់ខ្វាយ​ក្នុង​ការ​ងូត​ ​ធ្វើ​សេចក្តី​ខ្វល់ខ្វាយ​ ​ក្នុង​បបរ​ ​និង​ខាទ​នីយៈ​ ​និង​ភត្ត​ ​ឥឡូវ​ ​អ្នក​លែង​ធ្វើ​
ថយ | ទំព័រទី ១៩៣ | បន្ទាប់
ID: 636795565733496823
ទៅកាន់ទំព័រ៖