ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ០៨

សេចក្តី​ខ្វល់ខ្វាយ​ ​ក្នុង​បបរ​ ​និង​ខាទ​នីយៈ​ ​និង​ភត្ត​ហើយ​ ​ម្នាល​អាវុសោ​ ​អ្នក​ត្រូវអាបត្តិ​ហើយ​ ​អ្នក​ឃើញ​អាបត្តិ​ឬទេ​ ​ខ្ញុំ​ព្រះអង្គ​ឆ្លើយ​ថា​ ​ម្នាល​អាវុសោ​ ​អាបត្តិ​ដែល​ខ្ញុំ​គប្បី​ឃើញ​នោះ​ ​មិន​មាន​ទេ​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចំរើន​ ​ពួក​ភិក្ខុ​ជា​អាគន្តុក​នោះ​ ​លើក​វត្ត​ខ្ញុំ​ព្រះអង្គ​ ​ព្រោះ​មិនឃើញ​អាបត្តិ​ ​ក្នុង​កាលនោះ​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចំរើន​ ​ខ្ញុំ​ព្រះអង្គ​មាន​សេចក្តី​ត្រិះរិះ​ដូច្នេះ​ថា​ ​អាត្មាអញ​មិនដឹង​ហេតុនេះ​ថា​ ​នេះ​ជា​អាបត្តិ​ ​ឬមិន​មែន​ជា​អាបត្តិ​ ​ម្យ៉ាងទៀត​ ​អញ​ត្រូវអាបត្តិ​ហើយ​ ​ឬមិន​ទាន់​ត្រូវ​ទេ​ ​ម្យ៉ាងទៀត​សង្ឃ​ ​(​គួរ​)​ ​លើក​វត្ត​អញ​ ​ឬមិន​ ​(​គួរ​)​ ​លើក​វត្ត​ទេ​ ​ដោយ​កម្ម​ប្រកបដោយ​ធម៌​ ​ឬមិន​ប្រកបដោយ​ធម៌​ទេ​ ​ដោយ​កម្ម​ដ៏​កម្រើក​ ​ឬមិន​កម្រើក​ទេ​ ​ដោយ​កម្ម​គួរ​ដល់​ហេតុ​ ​ឬមិន​គួរ​ដល់​ហេតុ​ទេ​ ​បើ​ដូច្នោះ​ ​មានតែ​អញ​ ​គប្បី​ទៅកាន់​ក្រុង​ចម្បា​ ​ហើយ​ក្រាបបង្គំទូល​សួរ​សេចក្តី​នុ៎ះ​ ​ចំពោះ​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​ ​បពិត្រ​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​ ​ព្រោះហេតុនោះ​ ​បាន​ជា​ខ្ញុំ​ព្រះអង្គ​មក​។​ ​ព្រះអង្គ​ទ្រង់​ត្រាស់​ថា​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ ​នេះ​ជា​អនាបត្តិ​ ​នេះ​មិនមែន​ជា​អាបត្តិ​ទេ​ ​អ្នកជា​ភិក្ខុ​ ​ដែល​មិន​ត្រូវអាបត្តិ​ ​អ្នកជា​ភិក្ខុ​មិន​ត្រូវអាបត្តិ​ ​(​អ្វី​ទេ​)​ ​អ្នកជា​ភិក្ខុ​ ​ដែល​សង្ឃ​មិន​គួរ​លើក​វត្ត​ ​ជា​ភិក្ខុ​ដែល​សង្ឃ​លើក​វត្ត​មិនបានទេ​ ​អ្នក​សង្ឃ​បាន​លើក​វត្ត​ហើយ​ ​ដោយ​កម្ម​មិន​ប្រកបដោយ​ធម៌​ ​ដោយ​កម្ម​ដ៏​កម្រើក​ ​ដោយ​កម្ម​មិន​គួរ​តាម​ហេតុ​ទេ​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ ​អ្នក​ចូរ​
ថយ | ទំព័រទី ១៩៤ | បន្ទាប់
ID: 636795565960659816
ទៅកាន់ទំព័រ៖