ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ០៨

ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​វេលា​នោះ​ ​ទីឃាវុ​កុមារ​ ​ចូល​ទៅ​ក្រុង​ពារាណសី​ហើយ​ ​ក៏បាន​ឃើញ​មាតាបិតា​ ​ដែលគេ​កំពុងតែ​ចងស្លាបសេក​ ​ជាប់​ដោយ​ខ្សែ​ដ៏​មាំ​ ​កោរ​ក្បាល​ឲ្យ​រលីង​ចេញ​ ​(​ទូង​)​ស្គរ​ ​ដែល​មាន​សំឡេង​ឮខ្លាំង​ ​ហើយ​នាំ​បណ្តើរ​ជុំវិញ​សព្វ​ច្រក​ ​សព្វ​ផ្លូវ​ត្រឡែងកែង​ ​លុះ​ឃើញ​ហើយ​ ​ក៏​ចូល​ទៅ​រក​មាតាបិតា​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ឯ​ស្តេច​ក្នុង​ដែន​កោសល​ ​ព្រះនាម​ទី​ឃី​តិ​ ​ទ្រង់ទត​ទៅ​ឃើញ​ ​ទីឃាវុ​កុមារ​ ​មក​អំពី​ចម្ងាយ​ ​លុះ​ឃើញ​ហើយ​ ​ក៏​មាន​ព្រះ​ឱង្ការ​ ​ទៅ​នឹង​ទីឃាវុ​កុមារ​ ​យ៉ាងនេះ​ថា​ ​នែ​ទីឃាវុ​កូន​ ​អ្នកឯង​កុំ​ឃើញ​កាល​វែង​ ​កុំ​ឃើញ​កាល​ខ្លី​ ​នែ​ទីឃាវុ​កូន​ ​ធម្មតា​ ​ពៀរ​មិនដែល​រម្ងាប់​ដោយ​ការ​ចងពៀរ​ទេ​ ​នែ​ទីឃាវុ​កូន​ ​ឯ​ពៀរ​តែង​រម្ងាប់​ដោយ​ការ​មិន​ចងពៀរ​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​កាលបើ​ស្តេច​នោះ​ ​មាន​ព្រះ​ឱង្ការ​ ​យ៉ាងនេះ​ហើយ​ ​ពួក​មនុស្ស​ទាំងនោះ​ ​ក៏​ពោល​ពាក្យ​នេះ​ ​នឹង​ស្តេច​ក្នុង​ដែន​កោសល​ ​ព្រះនាម​ទី​ឃី​តិ​ថា​ ​ស្តេច​ក្នុង​ដែន​កោសល​ ​ព្រះនាម​ទី​ឃី​តិ​នេះ​ឆ្កួត​ ​និយាយ​ផ្តេសផ្តាស​ទេតើ​ ​នរណា​ឈ្មោះ​ ​ទីឃាវុ​ ​(​ជា​កូន​)​ ​របស់​ស្តេច​នេះ​ ​ស្តេច​នេះ​និយាយទៅ​នឹងនរ​ណា​ ​យ៉ាងនេះ​ថា​ ​នែ​ទីឃាវុ​កូន​ ​អ្នកឯង​កុំ​ឃើញ​កាល​វែង​ ​កុំ​ឃើញ​កាល​ខ្លី​ ​នែ​ទីឃាវុ​កូន​ ​ធម្មតា​ ​ពៀរ​មិនដែល​រម្ងាប់​ដោយ​ការ​ចងពៀរ​ទេ​ ​នែ​ទីឃាវុ​កូន​ ​នែ​ទីឃាវុ​កូន​ ​ឯ​ពៀរ​តែង​រម្ងាប់​ដោយ​ការ​មិន​ចងពៀរ​។​ ​
ថយ | ទំព័រទី ៣២៩ | បន្ទាប់
ID: 636795616698491854
ទៅកាន់ទំព័រ៖