ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ០៨

ស្តេច​ក្នុង​ដែន​កាសី​ ​ព្រះនាម​ព្រហ្មទត្ត​ ​ទ្រង់​មាន​ព្រះ​ឱង្ការ​ ​ទៅ​នឹង​ទីឃាវុ​កុមារ​ ​យ៉ាងនេះ​ថា​ ​នែ​ទីឃាវុ​កូន​ ​កាលដែល​បិតា​របស់​អ្នក​ជិតនឹង​មរណភាព​ ​បាន​ផ្តាំ​បណ្តាំ​ណា​ ​ចំពោះ​អ្នកឯង​ថា​ ​នែ​ទីឃាវុ​កូន​ ​អ្នកឯង​កុំ​ឃើញ​កាល​វែង​ ​កុំ​ឃើញ​កាល​ខ្លី​ ​នែ​ទីឃាវុ​កូន​ ​ធម្មតា​ ​ពៀរ​ ​មិនដែល​រម្ងាប់​ដោយ​ការ​ចងពៀរ​ទេ​ ​នែ​ទីឃាវុ​កូន​ ​ឯ​ពៀរ​ ​តែង​រម្ងាប់​ដោយ​ការ​មិន​ចងពៀរ​ ​តើ​បិតា​របស់​អ្នក​ ​សំដៅយក​ហេតុ​ត្រង់ណា​ ​បាន​ជា​ផ្តាំ​ ​(​ដូច្នេះ​)​។​ ​ទីឃាវុ​កុមារ​ ​ក្រាបទូល​ថា​ ​សូម​ទ្រង់ព្រះ​មេត្តាប្រោស​ ​កាលដែល​បិតា​ ​របស់ខ្ញុំ​ព្រះអង្គ​ ​ជិតនឹង​ធ្វើ​មរណភាព​ ​បាន​ផ្តាំ​បណ្តាំ​ណា​ ​ចំពោះ​ខ្ញុំ​ព្រះអង្គ​ថា​ ​អ្នក​កុំ​ឃើញ​កាល​វែង​ ​គឺថា​ ​អ្នកឯង​ ​កុំ​ធ្វើ​ពៀរ​ ​ឲ្យ​យូរអង្វែង​ឡើយ​ ​សូម​ទ្រង់ព្រះ​មេត្តាប្រោស​ ​កាលដែល​បិតា​របស់ខ្ញុំ​ព្រះអង្គ​ ​ជិតនឹង​ធ្វើ​មរណភាព​ ​បាន​ផ្តាំ​បណ្តាំ​នេះឯង​ ​(​នេះ​ហៅថា​)​ ​កុំ​ឃើញ​កាល​វែង​ ​សូម​ទ្រង់ព្រះ​មេត្តាប្រោស​ ​កាលដែល​បិតា​របស់ខ្ញុំ​ព្រះអង្គ​ ​ទៀបនឹង​ធ្វើ​មរណភាព​ ​បាន​ផ្តាំ​បណ្តាំ​ណា​ ​ចំពោះ​ខ្ញុំ​ព្រះអង្គ​ថា​ ​អ្នកឯង​កុំ​ឃើញ​កាល​ខ្លី​ ​គឺថា​ ​អ្នកឯង​កុំ​ប្រញាប់​បែក​ចាក​ពួក​មិត្តសំឡាញ់​ឡើយ​ ​សូម​ទ្រង់ព្រះ​មេត្តាប្រោស​ ​កាលដែល​បិតា​របស់ខ្ញុំ​ព្រះអង្គ​ ​ជិតនឹង​ធ្វើ​មរណភាព​ ​បាន​ផ្តាំ​បណ្តាំ​នេះឯង​ ​(​នេះ​ហៅថា​)​ ​កុំ​ឃើញ​កាល​ខ្លី​ ​សូម​ទ្រង់ព្រះ​មេត្តាប្រោស​ ​កាលដែល​បិតា​របស់ខ្ញុំ​ព្រះអង្គ​ ​ជិតនឹង​ធ្វើ​មរណភាព​ ​បាន​ផ្តាំ​បណ្តាំ​ណា​ ​ចំពោះ​ខ្ញុំ​ព្រះអង្គ​ថា​ ​នែ​ទីឃាវុ​កូន​ ​ធម្មតា​ ​ពៀរ​ ​
ថយ | ទំព័រទី ៣៤០ | បន្ទាប់
ID: 636795619405196669
ទៅកាន់ទំព័រ៖