ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ០៨

គ្រានោះ​ ​សេដ្ឋី​គហបតិ​ ​បាន​សះជា​រោគ​ហើយ​ ​ក៏បាន​ថ្វាយ​ទ្រព្យ​ ​១សែន​កហាបណៈ​ ​ទៅ​ស្តេច​ ​ជូន​ទ្រព្យ​ ​១សែន​កហាបណៈ​ ​ទៅ​ជីវក​កោ​មារ​ភ​ត្យ​។​
 [​៣៩​]​ ​សម័យ​នោះ​ឯង​ ​មាន​សេដ្ឋីបុត្ត​ ​នៅក្នុង​ក្រុង​ពារាណសី​ ​លេងល្បែង​ដាំដូង​ ​ក៏​កើតរោគ​ដុំ​ ​ក្នុង​ពោះវៀនធំ​។​ ​បបរ​ដែល​សេដ្ឋីបុត្ត​ ​បាន​ហុត​ក្តី​ ​ក៏​មិនបាន​រលួយ​ស្រួល​ ​បាយ​ដែល​សេដ្ឋីបុត្ត​បាន​បរិភោគ​ក្តី​ ​ក៏​មិនបាន​រលួយ​ស្រួល​ ​ឧច្ចារៈ​ក្តី​ ​បស្សាវៈ​ក្តី​ ​ក៏​មិនបាន​ស្រួល​សោះ​។​ ​ព្រោះ​រោគ​នោះ​ ​សេដ្ឋីបុត្ត​នោះ​ ​ក៏​ទៅជា​ស្គម​ ​សៅហ្មង​ ​មាន​សម្បុរ​អាក្រក់​ ​កើតរោគ​លឿង​ ​ស្លេកស្លាំង​ ​មានខ្លួន​រវាម​ដោយ​សរសៃ​។​ ​វេលា​នោះ​ ​សេដ្ឋី​នៅក្នុង​ក្រុង​ពារាណសី​ ​មាន​សេចក្តី​រិះគិត​ដូច្នេះ​ថា​ ​ជម្ងឺ​កូន​អញ​ ​ប្រាកដ​ដូច្នោះ​ ​ទឹក​បបរ​ ​(​ដែល​កូន​អញ​)​ហុត​ទៅ​ក្តី​ ​ក៏​មិនបាន​រលួយ​ស្រួល​ ​បាយ​ដែល​បរិភោគ​ក្តី​ ​ក៏​មិនបាន​រលួយ​ស្រួល​ ​ឧច្ចារៈ​ក្តី​ ​បស្សាវៈ​ក្តី​ ​ក៏​មិនបាន​ស្រួល​សោះ​ ​ព្រោះ​រោគ​នោះ​ ​បាន​ជា​កូន​អញ​ ​ទៅជា​ស្គម​ ​សៅហ្មង​ ​មាន​សម្បុរ​អាក្រក់​ ​កើតរោគ​លឿង​ ​ស្លេកស្លាំង​ ​មានខ្លួន​រវាម​ដោយ​សរសៃ​ ​បើ​ដូច្នោះ​ ​គួរ​អាត្មាអញ​ ​ទៅកាន់​ក្រុង​រាជគ្រឹះ​ ​ហើយ​សូម​យក​ពេទ្យ​ជីវកៈ​ ​ពី​ស្តេច​មក​ ​ដើម្បីឲ្យ​មក​ព្យាបាល​កូន​អញ​។​ ​លំដាប់នោះ​ ​សេដ្ឋី​នៅក្នុង​ក្រុង​ពារាណសី​ ​
ថយ | ទំព័រទី ៨២ | បន្ទាប់
ID: 636795427814628315
ទៅកាន់ទំព័រ៖