ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ០៨

 ​[​៧២​]​ ​សម័យ​នោះ​ឯង​ ​ភិក្ខុ១រូប​មាន​រោគ​ឈឺពោះ​។​ ​ភិក្ខុ​នោះ​ដេក​ត្រាំ​នៅ​លើ​មូត្រ​ ​និង​ករីស​របស់​ខ្លួន​។​ ​គ្រានោះ​ ​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​ ​មាន​ព្រះ​អានន្ទ​ដ៏​មាន​អាយុ​ ​ជា​បច្ឆាសមណៈ​ ​ទ្រង់​ពុទ្ធដំណើរ​ ​ទៅកាន់​សេនាសន​ចារិក​ ​ហើយ​ចូល​ទៅកាន់​លំនៅ​ ​នៃ​ភិក្ខុ​នោះ​។​ ​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​ ​បាន​ទត​ឃើញ​ភិក្ខុ​នោះ​ ​ដេក​ត្រាំ​នៅ​លើ​មូត្រ​ ​និង​ករីស​របស់​ខ្លួន​ ​លុះ​ទត​ច្បាស់​ហើយ​ ​ក៏​ទ្រង់​ចូល​ទៅកាន់​សំណាក់​ភិក្ខុ​នោះ​ ​លុះ​ចូល​ទៅដល់​ហើយ​ ​ទ្រង់​មានព្រះតម្រាស់​យ៉ាងនេះ​ ​នឹង​ភិក្ខុ​នោះ​ថា​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ ​អ្នកមាន​រោគ​អ្វី​។​ ​ភិក្ខុ​នោះ​ ​ក្រាបបង្គំទូល​ថា​ ​បពិត្រ​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​ ​ខ្ញុំ​ព្រះអង្គ​ឈឺពោះ​។​ ​ព្រះអង្គ​ទ្រង់​ត្រាស់​ថា​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ ​អ្នកឯង​ ​មាន​ភិក្ខុ​ជា​អ្នកបម្រើ​ដែរ​ឬទេ​។​ ​ភិក្ខុ​នោះ​ ​ក្រាបបង្គំទូល​ថា​ ​សូមទ្រង់មេត្តាប្រោស​ ​គ្មាន​ទេ​។​ ​ព្រះអង្គ​ទ្រង់​ត្រាស់​ថា​ ​ចុះ​ពួក​ភិក្ខុ​ ​ហេតុអ្វី​ក៏​មិន​បម្រើ​អ្នក​។​ ​ភិក្ខុ​នោះ​ ​ក្រាបបង្គំទូល​ថា​ ​សូមទ្រង់មេត្តាប្រោស​ ​(​ដ្បិត​)​ ​ខ្ញុំ​ព្រះអង្គ​ ​មិនដែល​ធ្វើ​(​ឧបការៈ​)​ ​ដល់​ពួក​ភិក្ខុ​សោះ​ ​ព្រោះហេតុនោះ​ ​បាន​ជាពួក​ភិក្ខុ​ ​មិន​បម្រើ​ខ្ញុំ​ព្រះអង្គ​។​ ​គ្រានោះ​ ​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​ ​ទ្រង់​ត្រាស់​ហៅ​ព្រះ​អានន្ទ​ដ៏​មាន​អាយុ​ថា​ ​ម្នាល​អានន្ទ​ ​អ្នក​ចូរ​ទៅ​នាំ​យក​ទឹក​មក​ ​យើង​នឹង​ឲ្យ​ភិក្ខុ​នេះ​ងូត​។​ ​ព្រះ​អានន្ទ​ដ៏​មាន​អាយុ​ ​ទទួល​ព្រះបន្ទូល​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​ ​ដោយ​ពាក្យ​ថា​ ​ព្រះករុណា​ព្រះអង្គ​ ​
ថយ | ទំព័រទី ១៥៦ | បន្ទាប់
ID: 636795552040233613
ទៅកាន់ទំព័រ៖