ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ០៨

នែ​លោក​ដ៏​មាន​អាយុ​ទាំងឡាយ​ ​ចំណែក​ចីវរ​របស់ខ្ញុំ​ ​(​ទុក​)​ក្នុង​ឯ​ទីណា​។​ ​ភិក្ខុ​ទាំងនោះ​ ​និយាយ​យ៉ាងនេះ​ថា​ ​ម្នាល​លោក​ដ៏​មាន​អាយុ​ ​ចីវរ​នេះ​ ​ជា​ចំណែក​របស់​លោក​។​ ​ភិក្ខុ​នោះ​ ​ក៏​នាំ​យក​ចីវរ​នោះ​ ​ហើយ​ដើរទៅ​កាន់​អាវាស​នោះ​។​ ​ដល់​ពាក់កណ្តាល​ផ្លូវ​ ​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ក៏​សួរ​ភិក្ខុ​នោះ​ថា​ ​ម្នាល​លោក​ដ៏​មាន​អាយុ​ ​លោក​ទៅ​ឯណា​។​ ​ភិក្ខុ​នោះ​ឆ្លើយ​ប្រាប់​យ៉ាងនេះ​ថា​ ​ខ្ញុំ​ទៅកាន់​អាវាស​ឯណោះ​ ​(​ដ្បិត​)​ ​ពួក​ភិក្ខុ​ក្នុង​អាវាស​នោះ​ ​បំរុង​នឹង​ធ្វើ​ចីវរ​ឲ្យ​ខ្ញុំ​។​ ​ភិក្ខុ​ទាំងនោះ​ ​និយាយ​យ៉ាងនេះ​ថា​ ​ណ្ហើយ​លោក​ដ៏​មាន​អាយុ​ ​លោក​កុំទៅ​ឡើយ​ ​យើង​ទាំងឡាយ​ ​នឹង​ធ្វើ​ចីវរ​ឲ្យ​លោក​ ​ក្នុង​ទីនេះ​។​ ​ភិក្ខុ​នោះ​មានគំនិត​យ៉ាងនេះ​ថា​ ​អាត្មាអញ​ ​នឹង​មិន​ធ្វើ​ចីវរ​នេះ​ទេ​ ​អាត្មាអញ​ ​នឹង​មិន​ត្រឡប់​វិញ​ទេ​។​ ​កឋិន​របស់​ភិក្ខុ​នោះ​ ​ឈ្មោះថា​ដោះ​ ​ត្រង់​សេចក្តី​សន្និដ្ឋាន​ ​ជា​កំណត់​។​ ​ភិក្ខុ​បាន​ក្រាលកឋិន​រួចហើយ​ ​មានដំណើរ​ទៅកាន់​ទិស​ ​ក៏​ចៀសចេញ​ទៅ​ ​គ្មាន​សេចក្តី​ខ្វល់ខ្វាយ​នឹង​ចំណែក​ចីវរ​ ​(​របស់​ខ្លួន​)​។​ ​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​សួរ​ភិក្ខុ​ដែល​ទៅកាន់​ទិស​នោះ​ថា​ ​ម្នាល​លោក​ដ៏​មាន​អាយុ​ ​លោក​នៅចាំ​វស្សា​ក្នុង​អាវាស​ណា​ ​មួយទៀត​ ​ចំណែក​ចីវរ​របស់​លោក​ ​(​មាននៅ​)​ ​ក្នុង​អាវាស​ណា​។​ ​ភិក្ខុ​នោះ​ ​ប្រាប់​យ៉ាងនេះ​ថា​ ​ខ្ញុំ​នៅចាំ​វស្សា​ក្នុង​អាវាស​ឯណោះ​ ​ឯ​ចំណែក​ចីវរ​របស់ខ្ញុំ​ ​(​មាននៅ​)​ ​ក្នុង​អាវាស​នោះ​ដែរ​។​ ​ភិក្ខុ​ទាំងនោះ​ ​និយាយ​យ៉ាងនេះ​ថា​ ​ម្នាល​លោក​ដ៏​មាន​អាយុ​ ​ចូរ​លោក​ទៅ​យក​ចីវរ​
ថយ | ទំព័រទី ៤៥ | បន្ទាប់
ID: 636795414489906185
ទៅកាន់ទំព័រ៖