ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៨០

 [១៥៥] បណ្តា​ទុក្ខ​ទាំងនោះ ការ​ព្រាត់ប្រាស​ចាក​សត្វ និង​សង្ខារ​ជាទីស្រឡាញ់ ជា​ទុក្ខ តើ​ដូចម្តេច។ រូបារម្មណ៍ សទ្ទារម្មណ៍ គន្ធារម្មណ៍ រសារម្មណ៍ ផោដ្ឋព្វារម្មណ៍​ទាំងឡាយ​ណា ជាទី​ប្រាថ្នា ជាទី​ត្រេកអរ ជាទី​គាប់ចិត្ត​នៃ​បុគ្គល​ណា ក្នុង​លោក​នេះ ពុំ​នោះ​សោត ជន​ទាំងឡាយ​ណា គឺ​មាតា​ក្តី បិតា​ក្តី បងប្អូន​ប្រុស​ក្តី បងប្អូន​ស្រី​ក្តី មិត្រ​ក្តី អាមាត្យ​ក្តី ញាតិសាលោហិត​ក្តី ប្រាថ្នា​សេចក្តី​ចម្រើន ប្រាថ្នា​ប្រយោជន៍ ប្រាថ្នា​សេចក្តី​សប្បាយ ប្រាថ្នា​សេចក្តី​ក្សេម​ចាក​យោ​គៈ ចំពោះ​បុគ្គល​នោះ ការ​មិនបាន​ជួបគ្នា ការ​មិន​ជួប​ប្រសព្វគ្នា ការ​មិនបាន​ជួបជុំគ្នា ការ​មិនបាន​មូលមិត្រ​គ្នា ដោយ​អារម្មណ៍​ទាំង​ឡាយ​នោះៗ ដោយ​ជន​ទាំង​ឡាយ​នោះៗ នេះ​ហៅថា ការ​ព្រាត់ប្រាស​ចាក​សត្វ និង​សង្ខារ​ជាទីស្រឡាញ់ ជា​ទុក្ខ។
 [១៥៦] បណ្តា​ទុក្ខ​ទាំងនោះ បុគ្គល​កាល​ចង់បាន​របស់​ណា មិនបាន​របស់​នោះ ការ​មិនបាន​នោះ ជា​ទុក្ខ តើ​ដូចម្តេច។ ពួក​សត្វ​មាន​ជាតិ​ជា​ធម្មតា តែង​មាន​សេចក្តី​ប្រាថ្នា​កើតឡើង យ៉ាងនេះ​ថា ធើ្វ​ដូចម្តេច​ហ៎្ន ពួក​យើង​កុំបី​មាន​ជាតិ​ជា​ធម្មតា ពុំ​នោះ​សោត ជាតិ​កុំបី​មកកាន់​យើង​ទាំងឡាយ​ឡើយ សេចក្តី​នេះ ពួក​សត្វ​តែង​មិនបាន​សម្រេច​តាមប្រាថ្នា​ឡើយ នេះឯង​ហៅថា បុគ្គល​កាល​ចង់បាន​របស់​ណា មិនបាន​របស់​នោះ ការ​មិនបាន​នោះ​ជា​ទុក្ខ ពួក​សត្វ​មាន​ជរា​ជា​ធម្មតា។បេ។ ពួក​សត្វ​មាន​ព្យាធិ​ជា​ធម្មតា។បេ។ ពួក​សត្វ​មាន​មរណៈ​ជា​ធម្មតា។បេ។
ថយ | ទំព័រទី ១៩៨ | បន្ទាប់
ID: 637647248123928176
ទៅកាន់ទំព័រ៖