ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៨០

ប្រាសចាក​ឧបាទាន តែ​ជា​ប្រយោជន៍​ដល់​ឧបាទាន​ក៏​មាន ប្រាសចាក​ឧបាទាន ទាំង​មិនមែន​ជា​ប្រយោជន៍​ដល់​ឧបាទាន​ក៏​មាន មិន​គួរ​ពោល​ថា ប្រាសចាក​ឧបាទាន តែ​ជា​ប្រយោជន៍​ដល់​ឧបាទាន​ផង ថា​ប្រាសចាក​ឧបាទាន ទាំង​មិនមែន​ជា​ប្រយោជន៍​ដល់​ឧបាទាន​ផង​ក៏​មាន។
 [២៥៣] ឥន្ទ្រិយ​ទាំងឡាយ មិនមែន​កិលេស។ ឥន្ទ្រិយ ១០ គួរ​ដល់​នូវ​សេចក្តី​សៅហ្មង ឥន្ទ្រិយ ៣ មិន​គួរ​ដល់​នូវ​សេចក្តី​សៅហ្មង ឥន្ទ្រិយ ៩ គួរ​ដល់​នូវ​សេចក្តី​សៅហ្មង​ក៏​មាន មិន​គួរ​ដល់​នូវ​សេចក្តី​សៅហ្មង​ក៏​មាន ឥន្ទ្រិយ ១៥ មិន​ប្រកបដោយ​សេចក្តី​សៅហ្មង ទោ​មនស្សិ​ន្ទ្រិយ ប្រកបដោយ​សេចក្តី​សៅហ្មង ឥន្ទ្រិយ ៦ ប្រកបដោយ​សេចក្តី​សៅហ្មង​ក៏​មាន មិន​ប្រកបដោយ​សេចក្តី​សៅហ្មង​ក៏​មាន។ ឥន្ទ្រិយ ១៥ ប្រាសចាក​កិលេស ទោ​មនស្សិ​ន្ទ្រិយ ប្រកបដោយ​កិលេស ឥន្ទ្រិយ ៦ ប្រកបដោយ​កិលេស​ក៏​មាន ប្រាសចាក​កិលេស​ក៏​មាន។ ឥន្ទ្រិយ ១០ មិន​គួរ​ពោល​ថា ជា​កិលេស ទាំង​គួរ​ដល់​នូវ​សេចក្តី​សៅហ្មង​ទេ គួរ​ដល់​នូវ​សេចក្តី​សៅហ្មង តែ​មិនមែន​កិលេស ឥន្ទ្រិយ ៣ មិន​គួរ​ពោល​ថា ជា​កិលេស ទាំង​គួរ​ដល់​នូវ​សេចក្តី​សៅហ្មង​ផង ថា​គួរ​ដល់​នូវ​សេចក្តី​សៅហ្មង តែ​មិនមែន​កិលេស​ផង​ឡើយ ឥន្ទ្រិយ ៩ មិន​គួរ​ពោល​ថា ជា​កិលេស ទាំង​គួរ​ដល់​នូវ​សេចក្តី​សៅហ្មង​ទេ គួរ​ដល់​នូវ​សេចក្តី​សៅហ្មង តែ​មិនមែន​កិលេស​ក៏​មាន មិន​គួរ​ពោល​ថា
ថយ | ទំព័រទី ២៧២ | បន្ទាប់
ID: 637647283526740670
ទៅកាន់ទំព័រ៖