ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៨០

គួរ​ដល់​នូវ​សេចក្តី​សៅហ្មង តែ​មិនមែន​កិលេស​ក៏​មាន។ ឥន្ទ្រិយ ១៥ មិន​គួរ​ពោល​ថា ជា​កិលេស ទាំង​ប្រកបដោយ​សេចក្តី​សៅហ្មង​ផង ថា​ប្រកបដោយ​សេចក្តី​សៅហ្មង តែ​មិនមែន​កិលេស​ផង​ឡើយ ទោ​មនស្សិ​ន្ទ្រិយ មិន​គួរ​ពោល​ថា ជា​កិលេស ទាំង​ក្រប​ដោយ​សេចក្តី​សៅហ្មង​ទេ ប្រកបដោយ​សេចក្តី​សៅហ្មង តែ​មិនមែន​កិលេស ឥន្ទ្រិយ ៦ មិន​គួរ​ពោល​ថា ជា​កិលេស ទាំង​ប្រកបដោយ​សេចក្តី​សៅហ្មង​ឡើយ ប្រកបដោយ​សេចក្តី​សៅហ្មង តែ​មិនមែន​កិលេស​ផង​ក៏​មាន មិន​គួរ​ពោល​ថា ប្រកបដោយ​សេចក្តី​សៅហ្មង តែ​មិនមែន​កិលេស​ក៏​មាន។ ឥន្ទ្រិយ ១៥ មិន​គួរ​ពោល​ថា ជា​កិលេស ទាំង​ប្រកបដោយ​កិលេស​ផង ថា​ប្រកបដោយ​កិលេស តែ​មិនមែន​កិលេស​ផង​ឡើយ ទោ​មនស្សិ​ន្ទ្រិយ មិន​គួរ​ពោល​ថា ជា​កិលេស ទាំង​ប្រកបដោយ​កិលេស​ទេ ប្រកបដោយ​កិលេស តែ​មិនមែន​កិលេស ឥន្ទ្រិយ ៦ មិន​គួរ​ពោល​ថា ជា​កិលេស ទាំង​ប្រកបដោយ​កិលេស​ឡើយ ប្រកបដោយ​កិលេស តែ​មិនមែន​កិលេស​ក៏​មាន មិន​គួរ​ពោល​ថា ប្រកបដោយ​កិលេស តែ​មិនមែន​កិលេស​ក៏​មាន។ ឥន្ទ្រិយ ៩ ប្រាសចាក​កិលេស តែ​គួរ​ដល់​នូវ​សេចក្តី​សៅហ្មង ឥន្ទ្រិយ ៣ ប្រាសចាក​កិលេស ទាំង​មិន​គួរ​ដល់​នូវ​សេចក្តី​សៅហ្មង
ថយ | ទំព័រទី ២៧៣ | បន្ទាប់
ID: 637647283726740688
ទៅកាន់ទំព័រ៖