ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៨០

ក៏បាន​ដល់​នូវ​បឋមជ្ឈាន ជា​ទុក្ខា​បដិ​បទាទន្ធា​ភិ​ញ្ញា សម័យ​នោះ ផស្សៈ​ក៏​កើតមាន។បេ។ សេចក្តី​មិន​រាយមាយ ក៏​កើតមាន នេះ​ហៅថា ទុក្ខនិរោធ​គាមិនី​បដិបទា។

ចប់ អភិធម្ម​ភា​ជនីយ។


 [២២៣] អរិយសច្ច ៤ គឺ ទុក្ខអរិយសច្ច ១ ទុក្ខសមុទយ​អរិយសច្ច ១ ទុក្ខនិរោធ​អរិយសច្ច ១ ទុក្ខនិរោធ​គាមិនី​បដិបទា​អរិយសច្ច ១។ បណ្តា​អរិយសច្ច​ទាំង ៤ អរិយសច្ច ជាកុសល​ប៉ុន្មាន ជាអកុសល​ប៉ុន្មាន ជា​អព្យាក្រឹត​ប៉ុន្មាន។បេ។ ប្រកបដោយ​សត្រូវ​ប៉ុន្មាន មិន​មាន​សត្រូវ​ប៉ុន្មាន។
 [២២៤] សមុទយសច្ច ជាអកុសល មគ្គសច្ច ជាកុសល និរោធ​សច្ច ជា​អព្យាក្រឹត ទុក្ខសច្ច ជាកុសល​ក៏​មាន ជាអកុសល​ក៏​មាន ជា​អព្យាក្រឹត​ក៏​មាន។ សច្ចៈ ២ ប្រកបដោយ​សុខវេទនា​ក៏​មាន ប្រកបដោយ​អទុ​ក្ខម​សុខវេទនា​ក៏​មាន និរោធ​សច្ច មិន​គួរ​ពោល​ថា ប្រកបដោយ​សុខវេទនា​ផង ថា​ប្រកបដោយ​ទុក្ខវេទនា​ផង ថា​ប្រកបដោយ​អទុ​ក្ខម​សុខវេទនា​ផង​ឡើយ ទុក្ខ​សច្ចៈ ប្រកបដោយ​សុខវេទនា​ក៏​មាន ប្រកបដោយ​ទុក្ខវេទនា​ក៏​មាន ប្រកបដោយ​អទុ​ក្ខម​សុខវេទនា​ក៏​មាន
ថយ | ទំព័រទី ២២៦ | បន្ទាប់
ID: 637647255899553141
ទៅកាន់ទំព័រ៖