ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៨១

អប់រំ ធ្វើឲ្យ​ច្រើន នូវ​វេទនា​នោះ ឲ្យ​ជា​និមិត្ត កំណត់​នូវ​វេទនា​ដែល​ខ្លួន​កំណត់ទុក​ដោយ​ល្អ ភិក្ខុ​នោះ លុះ​គប់​រក អប់រំ ធ្វើឲ្យ​ច្រើន នូវ​វេទនា​នោះ ឲ្យ​ជា​និមិត្ត កំណត់​នូវ​វេទនា ដែល​ខ្លួន​កំណត់ទុក​ដោយ​ល្អ​ហើយ រមែង​ប្រមូល​មក​នូវ​ចិត្ត ក្នុង​វេទនា​ខាងក្រៅ។
 [១៨៨] ចុះ​ភិក្ខុ​ពិចារណា​នូវ​វេទនា ក្នុង​វេទនា​ទាំងឡាយ​ខាងក្រៅ តើ​ដូចម្តេច។ ភិក្ខុ​ក្នុង​សាសនា​នេះ ដឹង​ច្បាស់​នូវ​បុគ្គល កាល​ទទួល​សុខវេទនា​ថា បុគ្គល​នេះ ទទួល​សុខវេទនា ដឹង​ច្បាស់​នូវ​បុគ្គល កាល​ទទួល​ទុក្ខវេទនា​ថា បុគ្គល​នេះ ទទួល​ទុក្ខវេទនា ដឹង​ច្បាស់​នូវ​បុគ្គល កាល​ទទួល​អទុ​ក្ខម​សុខវេទនា​ថា បុគ្គល​នេះ ទទួល​អទុ​ក្ខម​សុខវេទនា ដឹង​ច្បាស់​នូវ​បុគ្គល កាល​ទទួល​សុខវេទនា ប្រកបដោយ​អាមិសៈ​ក្តី​ថា បុគ្គល​នេះ ទទួល​សុខវេទនា ប្រកបដោយ​អាមិសៈ ដឹង​ច្បាស់​នូវ​បុគ្គល កាល​ទទួល​សុខវេទនា មិន​ប្រកបដោយ​អាមិសៈ​ក្តី​ថា បុគ្គល​នេះ ទទួល​សុខវេទនា មិន​ប្រកបដោយ​អាមិសៈ ដឹង​ច្បាស់​នូវ​បុគ្គល កាល​ទទួល​ទុក្ខវេទនា ប្រកបដោយ​អាមិសៈ​ក្តី​ថា បុគ្គល​នេះ ទទួល​ទុក្ខវេទនា ប្រកបដោយ​អាមិសៈ ដឹង​ច្បាស់​នូវ​បុគ្គល កាល​ទទួល​ទុក្ខវេទនា មិន​ប្រកបដោយ​អាមិសៈ​ក្តី​ថា បុគ្គល​នេះ ទទួល​ទុក្ខវេទនា មិន​ប្រកបដោយ​អាមិសៈ ដឹង​ច្បាស់​នូវ​បុគ្គល កាល​ទទួល​អទុ​ក្ខម​សុខវេទនា ប្រកបដោយ​អាមិសៈ​ក្តី​ថា បុគ្គល​នេះ ទទួល​អទុ​ក្ខម​សុខវេទនា​ប្រកបដោយ​អាមិសៈ ដឹង​ច្បាស់​នូវ​បុគ្គល កាល​ទទួល​អទុ​ក្ខម​សុខវេទនា
ថយ | ទំព័រទី ១៣៨ | បន្ទាប់
ID: 637647411502713004
ទៅកាន់ទំព័រ៖