ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៨១

ទោះ​ចិត្តជា​មហ​គ្គ​តៈ (រូបាវចរ និង​អរូបាវចរ) ក៏​ដឹង​ច្បាស់​ថា ចិត្ត​របស់​អាត្មាអញ ជា​មហ​គ្គ​តៈ ទោះ​ចិត្ត​មិនមែន​ជា​មហ​គ្គ​តៈ (កាមាវចរ) ក៏​ដឹង​ច្បាស់​ថា ចិត្ត​របស់​អាត្មាអញ មិនមែន​ជា​មហ​គ្គ​តៈ ទោះ​ចិត្ត​ជាស​ឧត្តរៈ (កាមាវចរ) ក៏​ដឹង​ច្បាស់​ថា ចិត្ត​របស់​អាត្មាអញ ជាស​ឧត្តរៈ ទោះ​ចិត្តជា​អនុ​ត្ត​រៈ (រូបាវចរ និង​អរូបាវចរ) ក៏​ដឹង​ច្បាស់​ថា ចិត្ត​របស់​អាត្មាអញ ជា​អនុ​ត្ត​រៈ ទោះ​ចិត្ត​តាំងនៅ​មាំ ក៏​ដឹង​ច្បាស់​ថា ចិត្ត​របស់​អាត្មាអញ តាំងនៅ​មាំ ទោះ​ចិត្ត​មិន​តាំងនៅ​មាំ ក៏​ដឹង​ច្បាស់​ថា ចិត្ត​របស់​អាត្មាអញ មិន​តាំងនៅ​មាំ ទោះ​ចិត្ត​រួច​ស្រឡះ ក៏​ដឹង​ច្បាស់​ថា ចិត្ត​របស់​អាត្មាអញ រួច​ស្រឡះ ទោះ​ចិត្ត​មិនទាន់​រួច​ស្រឡះ (ចាក​អាសវក្កិលេស) ក៏​ដឹង​ច្បាស់​ថា ចិត្ត​របស់​អាត្មាអញ មិនទាន់​រួច​ស្រឡះ។ ភិក្ខុ​នោះ រមែង​គប់​រក អប់រំ ធ្វើឲ្យ​ច្រើន នូវ​ចិត្ត​នោះ ឲ្យ​ជា​និមិត្ត កំណត់​នូវ​ចិត្ត ដែល​ខ្លួន​កំណត់ទុក​ដោយ​ល្អ ភិក្ខុ​នោះ លុះ​គប់​រក អប់រំ ធ្វើឲ្យ​ច្រើន នូវ​ចិត្ត​នោះ ឲ្យ​ជា​និមិត្ត កំណត់​នូវ​ចិត្ត ដែល​ខ្លួន​កំណត់ទុក​ដោយ​ល្អ​ហើយ រមែង​ប្រមូល​មក​នូវ​ចិត្ត ក្នុងចិត្ត​ខាងក្រៅ។
 [១៩២] ចុះ​ភិក្ខុ​ពិចារណា​នូវ​ចិត្ត ក្នុងចិត្ត​ខាងក្រៅ តើ​ដូចម្តេច។ ភិក្ខុ​ក្នុង​សាសនា​នេះ ទោះ​ចិត្ត​របស់​គេ ប្រកបដោយ​រាគៈ ក៏​ដឹង​ច្បាស់​ថា ចិត្ត​របស់​គេ ប្រកបដោយ​រាគៈ ទោះ​ចិត្ត​របស់​គេ ប្រាសចាក​រាគៈ ក៏​ដឹង​ច្បាស់​ថា ចិត្ត​របស់​គេ ប្រាសចាក​រាគៈ
ថយ | ទំព័រទី ១៤២ | បន្ទាប់
ID: 637647417187869586
ទៅកាន់ទំព័រ៖