ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៨១

កាល​ភិក្ខុ​មាន​កាយ​ស្ងប់​រម្ងាប់ មាន​សេចក្តី​សុខ ចិត្ត​ក៏​តម្កល់​នៅ​មាំ នេះ​ហៅថា សមា​ធិ​សម្ពោ​ជ្ឈង្គ។ ភិក្ខុ​នោះ ជា​អ្នក​ពិចារណា​ឃើញ​ដោយ​ប្រពៃ នូវ​ចិត្ត​ដែល​តម្កល់ទុក​ល្អ មាន​សភាព​ដូច្នោះ នេះ​ហៅថា ឧបេក្ខា​សម្ពោ​ជ្ឈង្គ។
 [២៩០] ពោជ្ឈង្គ ៧ គឺ សតិ​សម្ពោ​ជ្ឈង្គ ១ ធម្ម​វិ​ចយ​សម្ពោ​ជ្ឈង្គ ១ វីរិយ​សម្ពោ​ជ្ឈង្គ ១ បី​តិ​សម្ពោ​ជ្ឈង្គ ១ បស្ស​ទ្ធិ​សម្ពោ​ជ្ឈង្គ ១ សមា​ធិ​សម្ពោ​ជ្ឈង្គ ១ ឧបេក្ខា​សម្ពោ​ជ្ឈង្គ ១។
 [២៩១] បណ្តា​សម្ពោ​ជ្ឈង្គ​ទាំងនោះ សតិ​សម្ពោ​ជ្ឈង្គ តើ​ដូចម្តេច។ សតិ​ក្នុង​ធម៌​ទាំងឡាយ​ខាងក្នុង​ក៏​មាន សតិ​ក្នុង​ធម៌​ទាំងឡាយ​ខាងក្រៅ​ក៏​មាន។ បើស​តិ​ក្នុង​ធម៌​ទាំងឡាយ​ខាងក្នុង មាន​ក្នុង​កាលណា សតិ​សម្ពោ​ជ្ឈង្គ​ក៏​ប្រព្រឹត្តទៅ ដើម្បី​ដឹង​ច្បាស់ ដើម្បី​ត្រាស់​ដឹង ដើម្បី​និព្វាន ក្នុង​កាលនោះ​ដែរ។ បើស​តិ​ក្នុង​ធម៌​ទាំងឡាយ​ខាងក្រៅ មាន​ក្នុង​កាលណា សតិ​សម្ពោ​ជ្ឈង្គ​ក៏​ប្រព្រឹត្តទៅ ដើម្បី​ដឹង​ច្បាស់ ដើម្បី​ត្រាស់​ដឹង ដើម្បី​និព្វាន ក្នុង​កាលនោះ​ដែរ។
ថយ | ទំព័រទី ២១០ | បន្ទាប់
ID: 637647442343079609
ទៅកាន់ទំព័រ៖