ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៨១

ចិញ្ចឹមជីវិត​ដោយ​ការ​ឲ្យ​ផ្កាឈើ មិន​ចិញ្ចឹមជីវិត​ដោយ​ការ​ឲ្យ​ផ្លែឈើ មិន​ចិញ្ចឹមជីវិត​ដោយ​ការ​ឲ្យ​គ្រឿង​លំអិត​សម្រាប់​លាប មិន​ចិញ្ចឹមជីវិត​ដោយ​ការ​ឲ្យ​ឈើស្ទន់ មិន​ចិញ្ចឹមជីវិត​ដោយ​ការ​បន្ទាប​បន្ទន់កាយ មិន​ចិញ្ចឹមជីវិត​ដោយ​ការ​ពោល​វាចា​ដូចជា​សម្ល​សណ្តែកបាយ មិន​ចិញ្ចឹមជីវិត​ដោយ​ការ​បី​ថ្នមកូន​របស់​ត្រកូល មិន​ចិញ្ចឹមជីវិត​ដោយ​ការបម្រើ​ត្រកូល​ដោយ​កំលាំង​ស្មង មិន​ចិញ្ចឹមជីវិត​ដោយ​មិច្ឆាអាជីវៈ​ណាមួយ ដែល​ព្រះពុទ្ធ​ទ្រង់​តិះដៀល​ហើយ នេះ​ហៅថា អាចារៈ។ ពាក្យ​ថា គោចរ មាន​សេចក្តី​ថា គោចរ​ក៏​មាន អគោចរ​ក៏​មាន។ បណ្តា​គោចរ និង​អគោចរ​នោះ អគោចរ តើ​ដូចម្តេច។ ភិក្ខុ​ខ្លះ ក្នុង​សាសនា​នេះ ជា​អ្នក​ត្រាច់​ទៅកាន់​ទី​នៃ​ស្ត្រី​ពេស្យា​ខ្លះ ត្រាច់​ទៅកាន់​ទី​នៃ​ស្ត្រី​មេម៉ាយ​ខ្លះ ត្រាច់​ទៅកាន់​ទី​នៃ​ស្ត្រី​ក្រមុំ​ខ្លះ ត្រាច់​ទៅកាន់​ទី​នៃ​មនុស្ស​បណ្ឌក​ខ្លះ ត្រាច់​ទៅកាន់​ទី​នៃ​ភិក្ខុនី​ខ្លះ ត្រាច់​ទៅកាន់​រោង​សុរា​ខ្លះ ជា​អ្នក​ច្រឡូកច្រឡំ​ដោយ​ពួក​ស្តេច ដោយ​ពួក​មហាមាត្រ​របស់​ស្តេច ដោយ​ពួក​តិរ្ថិយ ដោយ​ពួក​សាវ័ក​របស់​តិរិ្ថយ ឬដោយ​ការ​ច្រឡូកច្រឡំ​នឹង​គ្រហស្ថ​មិន​សមគួរ មួយទៀត ត្រកូល​ណា​ដែល​មិន​មាន​សទ្ធា មិន​ជ្រះថ្លា មិនមែន​ជា​អណ្តូង ជា​អ្នក​ជេរប្រទេច​ផ្តាសា មិន​ប្រាថ្នា​សេចក្តី​ចំរើន មិន​ប្រាថ្នា​ប្រយោជន៍ មិន​ប្រាថ្នា​សេចក្តី​សប្បាយ មិន​ប្រាថ្នា​សេចក្តី​ក្សេម​ចាក​យោ​គៈ ដល់​ពួក​ភិក្ខុ ភិក្ខុនី ឧបាសក ឧបាសិកា​ឡើយ ភិក្ខុ​នោះ
ថយ | ទំព័រទី ២៥១ | បន្ទាប់
ID: 637647452616204580
ទៅកាន់ទំព័រ៖