ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៨១

បដិឃ​សញ្ញា បដិឃ​សញ្ញា​ទាំងនេះ ជា​ធម៌​ស្ងប់​រម្ងាប់ រលត់ ខ្ចាត់ចេញ វិនាស សាបសូន្យ ខូចខាត ហីន​ហោច រីងស្ងួត ធ្វើឲ្យ​អស់​ទៅ ព្រោះហេតុនោះ ទើប​ពោល​ថា ព្រោះ​វិនាស​ទៅ​នៃ​បដិឃ​សញ្ញា​ទាំងឡាយ។
 [៤៣៦] ត្រង់​ពាក្យ​ថា ព្រោះ​មិន​ធ្វើ​ទុក​ក្នុងចិត្ត​នូវ​នានត្ត​សញ្ញា សេចក្តី​ថា បណ្តា​ធម៌​ទាំងនោះ នានត្ត​សញ្ញា តើ​ដូចម្តេច។ ការ​សំគាល់ អាការ​សំគាល់ ភាព​នៃ​ការ​សំគាល់​ណា របស់​បុគ្គល​អ្នក​មិន​ចូលកាន់ (រូប​សមាបត្តិ) ជា​អ្នក​ព្រមព្រៀង​ដោយ​មនោ​ធាតុ​ក្តី ព្រមព្រៀង​ដោយ​មនោវិញ្ញាណ​ធាតុ​ក្តី នេះ​ហៅថា នានត្ត​សញ្ញា បុគ្គល​មិន​ធ្វើ​ទុក​ក្នុងចិត្ត​នូវ​នានត្ត​សញ្ញា​ទាំងនេះ ព្រោះហេតុនោះ ទើប​ពោល​ថា ព្រោះ​មិន​ធ្វើ​ទុក​ក្នុងចិត្ត​នូវ​នានត្ត​សញ្ញា។
 [៤៣៧] ត្រង់​ពាក្យ​ថា អាកាស​មិន​មាន​ទីបំផុត សេចក្តី​ថា បណ្តា​ធម៌​ទាំងនោះ អាកាស តើ​ដូចម្តេច។ កន្លែងណា ដែល​មិន​អាច​ភ្ជួរ​រាស់​បាន អាកាស ទី​ឥត​ទើស ទី​អាកាស ទី​ចន្លោះ វាល មិន​ប៉ះពាល់​ដោយ​មហាភូតរូប​ទាំង ៤ នេះ​ហៅថា អាកាស ភិ​ក្ខុ​តំ​កល់ តាំង​ទុក​នូវ​ចិត្ត ក្នុង​អាកាស​នោះ ផ្សាយ​ចិត្ត​ទៅកាន់​ទី​ដែល​មិន​មាន​ទីបំផុត ព្រោះហេតុនោះ ទើប​ពោល​ថា អាកាស​មិន​មាន​ទីបំផុត។
ថយ | ទំព័រទី ២៨៧ | បន្ទាប់
ID: 637648167795372591
ទៅកាន់ទំព័រ៖