ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៨១

អវិជ្ជា​កើតមាន ព្រោះ​ផស្សៈ​ជា​បច្ច័យ។បេ។ អវិជ្ជា​កើតមាន ព្រោះ​វេទនា​ជា​បច្ច័យ។បេ។ អវិជ្ជា​កើតមាន ព្រោះ​តណ្ហា​ជា​បច្ច័យ។បេ។ អវិជ្ជា​កើតមាន ព្រោះ​ឧបាទាន​ជា​បច្ច័យ។បេ។ សង្ខារ​កើតមាន ព្រោះ​អវិជ្ជា​ជា​បច្ច័យ វិញ្ញាណ​កើតមាន ព្រោះ​សង្ខារ​ជា​បច្ច័យ នាម និង​រូប កើតមាន ព្រោះ​វិញ្ញាណ​ជា​បច្ច័យ អាយតនៈ ៦ កើតមាន ព្រោះ​នាម និង​រូប​ជា​បច្ច័យ ផស្សៈ​កើតមាន ព្រោះ​អាយតនៈ ៦ ជា​បច្ច័យ វេទនា​កើតមាន ព្រោះ​ផស្សៈ​ជា​បច្ច័យ តណ្ហា​កើតមាន ព្រោះ​វេទនា​ជា​បច្ច័យ ឧបាទាន​កើតមាន ព្រោះ​តណ្ហា​ជា​បច្ច័យ ភព​កើតមាន ព្រោះ​ឧបាទាន​ជា​បច្ច័យ ជាតិ​កើតមាន ព្រោះ​ភព​ជា​បច្ច័យ ជរា និង​មរណៈ​កើតមាន ព្រោះ​ជាតិ​ជា​បច្ច័យ ហេតុ​ជាទី​កើតឡើង​នៃ​កង​ទុក្ខ​ទាំងអស់​នុ៎ះ រមែង​មាន​ដោយ​អាការ​យ៉ាងនេះ។

ចប់ មាតិកា។


 [៣៧] ធម៌​ទាំងឡាយ ជាអកុសល តើ​ដូចម្តេច។ ក្នុង​សម័យ​ណា អកុសលចិត្ត ដែល​ច្រឡំ​ដោយ​សោមនស្ស ប្រកបដោយ​ទិដ្ឋិ មាន​រូប​ជា​អារម្មណ៍​ក្តី មានសម្លេង​ជា​អារម្មណ៍​ក្តី មាន​ក្លិន​ជា​អារម្មណ៍​ក្តី មាន​រស​ជា​អារម្មណ៍​ក្តី មាន​ផ្សព្វ​ជា​អារម្មណ៍​ក្តី មានធម៌​ជា​អារម្មណ៍​ក្តី ឬក៏​ប្រារព្ធ​នូវ​អា​រម្ម​ណ៍​ណាៗ ហើយ​កើតឡើង ក្នុង​សម័យ​នោះ សង្ខារ​កើតមាន ព្រោះ​អវិជ្ជា​ជា​បច្ច័យ វិញ្ញាណ​កើតមាន ព្រោះ​សង្ខារ​ជា​បច្ច័យ
ថយ | ទំព័រទី ១៩ | បន្ទាប់
ID: 637647383293484503
ទៅកាន់ទំព័រ៖