ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៨១

 [២៦៣] ពាក្យ​ថា ឥទ្ធិ បាន​ដល់​ការសម្រេច ការសម្រេច​ព្រម អាការ​សម្រេច អាការ​សម្រេច​ព្រម ការបាន ការបាន​ចំពោះ ការ​ដល់ ការ​ដល់​ព្រម ការ​ពាល់ត្រូវ កិរិយា​ធ្វើឲ្យ​ជាក់ច្បាស់ ការបាន​គ្រប់គ្រាន់ នូវ​ធម៌​ទាំងឡាយ​នោះ។ ពាក្យ​ថា ឥទ្ធិបាទ គឺ​វេទនាខន្ធ សញ្ញាខន្ធ សង្ខារក្ខន្ធ វិញ្ញាណក្ខន្ធ របស់​បុគ្គល​មាន​សភាព​ដូច្នោះ។ ពាក្យ​ថា ចំរើន​នូវ​ឥទ្ធិបាទ គឺ ភិក្ខុ​គប់​រក អប់រំ ធ្វើឲ្យ​ច្រើន នូវ​ធម៌​ទាំងនោះ ព្រោះហេតុនោះ ទើប​ពោល​ថា ចំរើន​នូវ​ឥទ្ធិបាទ។

ចប់ សុត្តន្ត​ភា​ជនីយ។


 [២៦៤] ឥទ្ធិបាទ ៤ គឺ​ភិក្ខុ​ក្នុង​សាសនា​នេះ ចំរើន​នូវ​ឥទ្ធិបាទ ប្រកបដោយ​ឆន្ទ​សមាធិ និង​បធាន​សង្ខារ ១ ចំរើន​នូវ​ឥទ្ធិបាទ ប្រកបដោយ​វីរិយ​សមាធិ និង​បធាន​សង្ខារ ១ ចំរើន​នូវ​ឥទ្ធិបាទ ប្រកបដោយ​ចិត្ត​សមាធិ និង​បធាន​សង្ខារ ១ ចំរើន​នូវ​ឥទ្ធិបាទ ប្រកបដោយ​វីមំសា​សមាធិ និង​បធាន​សង្ខារ ១។
 [២៦៥] ចុះ​ភិក្ខុ ចំរើន​នូវ​ឥទ្ធិបាទ ប្រកបដោយ​ឆន្ទ​សមាធិ និង​បធាន​សង្ខារ តើ​ដូចម្តេច។ ក្នុង​សម័យ​ណា ភិក្ខុ​ក្នុង​សាសនា​នេះ ចំរើន​នូវ​លោកុត្តរ​ជ្ឈាន ជា​និយ្យានិកធម៌ ជា​គ្រឿង​ដល់​នូវ​ការ​មិន​សន្សំ (នូវ​កិលេស​វដ្តៈ) ដើម្បី​លះ​នូវ​ទិដ្ឋិ​ទាំងឡាយ ដើម្បី​ដល់​នូវ​បឋមភូមិ ស្ងាត់​ចាក​កាម​ទាំងឡាយ។បេ។ ហើយ​ចូលកាន់​បឋមជ្ឈាន
ថយ | ទំព័រទី ១៩៥ | បន្ទាប់
ID: 637647430716619180
ទៅកាន់ទំព័រ៖