ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៨២

ភិក្ខុ​ផងគ្នា​ដោយ​អាបត្តិ ភិក្ខុ​នោះ កាលបើ​ត្រូវ​ពួក​ភិក្ខុ ចោទ​ដោយ​អាបត្តិ ក៏​បិទបាំង​នូវ​ហេតុ​ដទៃ ដោយហេតុ​ដទៃ យកពាក្យ​ខាងក្រៅ មក​បញ្ចេញ ធ្វើ​នូវ​សេចក្ដី​ក្រោធ​ខឹង មិន​ត្រេកអរ​ឲ្យ​ប្រាកដ​ឡើង នេះ ទោស​របស់​បុរស​ទី ៤។ មួយទៀត ពួក​ភិក្ខុ​ចោទ​ភិក្ខុ​ផងគ្នា​ដោយ​អាបត្តិ ភិក្ខុ​នោះ កាលបើ​ត្រូវ​ពួក​ភិក្ខុ​ចោទ​ដោយ​អាបត្តិ ក៏​និ​យាយ​ឆ្កាដៃ​ក្នុង​កណ្តាល​សង្ឃ នេះ ទោស​របស់​បុរស​ទី ៥។ មួយទៀត ពួក​ភិក្ខុ​ចោទ​ភិក្ខុ​ផងគ្នា​ដោយ​អាបត្តិ ភិក្ខុ​នោះ កាលបើ​ត្រូវ​ពួក​ភិក្ខុ​ចោទ​ដោយ​អាបត្តិ ក៏​នៅ​ស្ងៀម ធ្វើ​សង្ឃ​ឲ្យ​លំបាក នេះ ទោស​របស់​បុរស​ទី ៦។ មួយទៀត ពួក​ភិក្ខុ​ចោទ​ភិក្ខុ​ផងគ្នា​ដោយ​អាបត្តិ ភិក្ខុ​នោះ កាលបើ​ត្រូវ​ពួក​ភិក្ខុ​ចោទ​ដោយ​អាបត្តិ ក៏​មិន​អើពើ​នឹង​សង្ឃ មិន​អើពើ​នឹង​ភិក្ខុ​អ្នកចោទ ជា​បុគ្គល​មាន​អាបត្តិ ដើរចៀស​ចេញទៅ​តាមប្រាថ្នា នេះ ទោស​របស់​បុរស​ទី ៧។
ថយ | ទំព័រទី ២៥២ | បន្ទាប់
ID: 637649146545019775
ទៅកាន់ទំព័រ៖