ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៨២

បាន​នូវ​ទិដ្ឋិ​ថា អញ​គួរ​មាន ដោយ​ខន្ធ​បញ្ចកៈ​នេះ កាលបើ​ធម៌​មាន​ឆន្ទៈ​ជាដើម​នោះ​មាន ដំណើរ​យឺតយូរ​នេះ ក៏​កើតមាន ថា​អញ​គួរ​មាន ដោយ​ប្រការ​នេះ ដោយ​ខន្ធ​បញ្ចកៈ​នេះ​ខ្លះ ថា​អញ​គួរ​មាន​យ៉ាងនេះ ដោយ​ខន្ធ​បញ្ចកៈ​នេះ​ខ្លះ ថា​អញ​គួរ​មាន​ដោយ​ប្រការ​ដទៃ ដោយ​ខន្ធ​បញ្ចកៈ​នេះ​ខ្លះ។
 [២៩៨] ចុះ​តណ្ហា​វិច​រិត​ថា អញ​គួរ​មាន​ដោយ​ប្រការ​នេះ ដោយ​ខន្ធ​បញ្ចកៈ​នេះ តើ​ដូចម្ដេច។ ដំណើរ​នៃ​តណ្ហា ថា​អញ​គួរ​ជា​ក្ស័ត្រ ដោយហេតុនេះ ឬថា​អញ​គួរ​ជា​ព្រាហ្មណ៍​ដោយហេតុនេះ ថា​អញ​គួរ​ជា​អ្នកជំនួញ ដោយហេតុនេះ ឬថា អញ​គួរ​ជា​អ្នក​គ្រួ​ដោយហេតុនេះ ថា​អញ​គួរ​ជា​គ្រហ​ស្ថៈ​ដោយហេតុនេះ ឬថា អញ​គួរ​ជា​បព្វជិត ដោយហេតុនេះ ថា​អញ​គួរ​ជា​ទេវតា ដោយហេតុនេះ ឬថា អញ​គួរ​ជា​មនុស្ស ដោយហេតុនេះ ថា​អញ​គួរ​ជា​បុគ្គល​មាន​រូប ដោយហេតុនេះ ឬថា អញ​គួរ​ជា​បុគ្គល​មិន​មាន​រូប ដោយហេតុនេះ ថា​អញ​គួរ​ជា​បុគ្គល​មាន​សញ្ញា ដោយហេតុនេះ ឬថា អញ​គួរ​ជា​បុគ្គល​មិន​មាន​សញ្ញា ដោយហេតុនេះ ថា​អញ​គួរ​ជា​បុគ្គល​មាន​សញ្ញា​ក៏​មិនមែន មិន​មាន​សញ្ញា​ក៏​មិនមែន ដោយហេតុនេះ យ៉ាងនេះ ឈ្មោះថា តណ្ហា​វិច​រិត​ថា អញ​គួរ​មាន​ដោយ​ប្រការ​នេះ ដោយ​ខន្ធ​បញ្ចកៈ​នេះ។
ថយ | ទំព័រទី ២៨១ | បន្ទាប់
ID: 637649161737520496
ទៅកាន់ទំព័រ៖