ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៨៣

ឯកូនគោ​ចិញ្ចឹមជីវិត​ដោយ​ទឹកដោះ​ដ៏​សេសសល់ ព្រះរាជា ឬព្រាហ្មណ៍​នោះ មាន​វាចា​យ៉ាងនេះ​ថា គោឈ្មោល​ទាំង​ប៉ុណ្ណេះ ចូរ​គេ​សម្លាប់​ដើម្បី​យ័ញ្ញ​ចុះ កូនគោ​ឈ្មោល​ទាំង​ប៉ុណ្ណេះ ចូរ​គេ​សម្លាប់​ដើម្បី​យ័ញ្ញ​ចុះ កូនគោ​ញី​ទាំង​ប៉ុណ្ណេះ ចូរ​គេ​សម្លាប់​ដើម្បី​យ័ញ្ញ​ចុះ ពពែ​ទាំង​ប៉ុណ្ណេះ ចូរ​គេ​សម្លាប់​ដើម្បី​យ័ញ្ញ​ចុះ ចៀម​ទាំង​ប៉ុណ្ណេះ ចូរ​គេ​សម្លាប់​ដើម្បី​យ័ញ្ញ​ចុះ សេះ​ទាំង​ប៉ុណ្ណេះ ចូរ​គេ​សម្លាប់​ដើម្បី​យ័ញ្ញ​ចុះ ឈើ​ទាំង​ប៉ុណ្ណេះ ចូរ​គេ​កាប់​ដើម្បី​យ័ញ្ញ​ចុះ ទ្រព្យ​ទាំង​ប៉ុណ្ណេះ ចូរ​ពុក​ផុយ​ទៅ​ដើម្បី​លំបាក (នៃ​ម្ចាស់ទ្រព្យ) មួយទៀត ពួក​ជន​ទាំងឡាយ​ណា ដែល​ជា​ខ្ញុំ​ក្តី ជា​អ្នកបម្រើ​ក្តី ជា​កម្មករ​ក្តី របស់​ព្រះរាជា ឬព្រាហ្មណ៍​នោះ ជន​ទាំងនោះ ត្រូវ​អាជ្ញា​គម្រាម ត្រូវ​ភ័យ​គម្រាម មានមុខ​ទទឹក​ដោយ​ទឹកភ្នែក ទួញ​យំ ធ្វើ​បរិកម្ម បុគ្គល​ដុត​កំ​ដៅ​ខ្លួ​ងឯង ប្រកប​នូវ​ការ​ព្យាយាម​ដើម្បី​ដុត​កំ​ដៅ​ខ្លួនឯង​ផង ដុត​កំ​ដៅ​អ្នកដទៃ ប្រកប​នូវ​ការ​ព្យាយាម​ដើម្បី​ដុត​កំ​ដៅ​អ្នកដទៃ​ផង យ៉ាងនេះ​ឯង។ បុគ្គល​មិន​ដុត​កំ​ដៅ​ខ្លួនឯង មិន​ប្រកប​នូវ​ការ​ព្យាយាម​ដើម្បី​ដុត​កំ​ដៅ​ខ្លួនឯង ទាំង​មិន​ដុត​កំ​ដៅ​អ្នកដទៃ មិន​ប្រកប​នូវ​ការ​ព្យាយាម​ដើម្បី​ដុត​កំ​ដៅ​អ្នកដទៃ បុគ្គល​នោះ មិន​ដុត​កំ​ដៅ​ខ្លួនឯង មិន​ដុត​កំ​ដៅ​អ្នកដទៃ ជា​អ្នក​មិន​មាន​សេចក្តី​ស្រេកឃ្លាន មានតែ​សេចក្តី​រំលត់ទុក្ខ ត្រជាក់ត្រជំ ទទួល​សេចក្តី​សុខ មានខ្លួន​ដ៏​ប្រសើរ
ថយ | ទំព័រទី ៣៤៤ | បន្ទាប់
ID: 637651781664899223
ទៅកាន់ទំព័រ៖