ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៨៣

ដ៏​ប្រសើរ​នេះ​ផង ប្រកបដោយ​ការ​សង្រួម​នូវ​ឥន្រ្ទិយ​ដ៏​ប្រសើរ​នេះ​ផង ប្រកបដោយ​សតិ និង​សម្បជញ្ញៈ​ដ៏​ប្រសើរ​នេះ​ផង ប្រកបដោយ​សេចក្តី​សន្តោស​ដ៏​ប្រសើរ​នេះ​ផង តែង​គប់​រកតែ​ទីសេនាសនៈ​ស្ងាត់ គឺ ព្រៃ គល់ឈើ ញកភ្នំ រូងភ្នំ ព្រៃស្មសាន ព្រៃធំ ទីវាល គំនរចំបើង។ ភិក្ខុ​នោះ លុះ​ឆាន់​បិណ្ឌបាត​ហើយ ក្នុង​វេលា​ក្រោយ​ភត្ត ក៏​អង្គុយពែនភ្នែន តម្រង់​កាយ​ឲ្យ​ត្រង់ ផ្ចង់​សតិ​ឲ្យ​មានមុខ​ឆ្ពោះទៅ​រក​កម្មដ្ឋាន។ ភិក្ខុ​នោះ លះបង់​អភិជ្ឈា​ក្នុង​លោក មានចិត្ត​ប្រាស​ចេញ​ចាក​អភិជ្ឈា ជម្រះចិត្ត​ឲ្យ​ស្អាត​ចាក​អភិជ្ឈា លះបង់​ព្យាបាទ​ជា​គ្រឿង​ប្រទូស្ត មានចិត្ត​មិន​ប្រកបដោយ​ព្យាបាទ មាន​សេចក្តី​អនុគ្រោះ​ដោយ​ប្រយោជន៍​ដល់​សព្វ​សត្វ ជម្រះចិត្ត​ឲ្យ​ស្អាត​ចាក​ព្យាបាទ​ជា​គ្រឿង​ប្រទូស្ត លះបង់​នូវ​ថីនមិទ្ធៈ ប្រាសចាក​ថីនមិទ្ធៈ មាន​សេចក្តី​សំគាល់​ក្នុង​ពន្លឺ មានសតិ និង​សម្បជញ្ញៈ ជម្រះចិត្ត​ឲ្យ​ស្អាត​ចាក​ថីនមិទ្ធៈ លះបង់​ឧទ្ធច្ចកុក្កុច្ចៈ មិន​មាន​សេចក្តី​រវើរវាយ មានចិត្ត​ស្ងប់ស្ងាត់​ក្នុង​សន្តាន ជម្រះចិត្ត​ឲ្យ​ស្អាត​ចាក​ឧទ្ធច្ចកុក្កុច្ចៈ
ថយ | ទំព័រទី ៣៥១ | បន្ទាប់
ID: 637651783138180862
ទៅកាន់ទំព័រ៖