ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៨៣

ជម្រះចិត្ត​ឲ្យ​ស្អាត​ចាក​ព្យាបាទ ជា​គ្រឿង​ប្រទូស្ត លះបង់​ថីនមិទ្ធៈ ប្រាសចាក​ថីនមិទ្ធៈ មាន​សេចក្តី​សំគាល់​នូវ​ពន្លឺ មានសតិ និង​សម្បជញ្ញៈ ជម្រះចិត្ត​ឲ្យ​ស្អាត​ចាក​ថីនមិទ្ធៈ លះបង់​ឧទ្ធច្ចកុក្កុច្ចៈ មានចិត្ត​មិន​រវើរវាយ មានចិត្ត​ស្ងប់ស្ងាត់​ក្នុង​សន្តាន ជម្រះចិត្ត​ឲ្យ​ស្អាត ចាក​ឧទ្ធច្ចកុក្កុច្ចៈ លះបង់​វិចិកិច្ឆា មាន​វិចិកិច្ឆា​កន្លង​បង់​ហើយ មិន​មាន​សេចក្តី​ងឿងឆ្ងល់​ក្នុង​កុសលធម៌​ទាំងឡាយ ជម្រះចិត្ត​ឲ្យ​ស្អាត​ចាក​វិចិកិច្ឆា។ ភិក្ខុ​នោះ លះបង់​នី​វរ​ណៈ​ទាំង ៥ នេះ ដែល​ជា​ឧបក្កិលេស​របស់​ចិត្ត ជា​ធម្មជាត​ធ្វើ​បញ្ញា​ឲ្យមានកម្លាំង​ថយ​បាន​ហើយ ក៏​ស្ងាត់​ចាក​កាម​ទាំងឡាយ ស្ងាត់​ចាក​អកុសលធម៌ បាន​ដល់​នូវ​បឋមជ្ឈាន ប្រកបដោយ​វិតក្កៈ និង​វិចារៈ មានតែ​បីតិ និង​សុខ ដែល​កើតអំពី​សេចក្តី​ស្ងាត់ ហើយ​សម្រេចសម្រាន្ត​នៅ លុះ​រម្ងាប់​នូវ​វិតក្កៈ និង​វិចារៈ​អស់ហើយ ក៏បាន​ដល់​នូវ​ទុតិយជ្ឈាន នូវ​តតិយជ្ឈាន នូវ​ចតុត្ថជ្ឈាន ហើយ​សម្រេចសម្រាន្ត​នៅ។ ភិក្ខុ​នោះ កាលបើ​ចិត្ត​តាំងនៅ​មាំ បរិសុទ្ធ​ផូរផង់ មិន​មាន​ទីទួល​គឺ​កិលេស ប្រាសចាក​ឧបក្កិលេស មាន​សភាព​ជា​ចិត្តទន់ គួរ​ដល់​ភាវនា​កម្ម ជា​ចិត្តនឹង​ធឹង មិន​ញាប់ញ័រ​ទៅតាម​អារម្មណ៍ ដោយ​ប្រការ​ដូច្នេះហើយ ក៏​បង្អោន​ចិត្ត​ទៅ​ដើម្បី​ញាណ ជាទី​អស់​ទៅ​នៃ​អាសវៈ​ទាំងឡាយ។ ភិក្ខុ​នោះ ដឹង​ច្បាស់​តាមពិត​ថា នេះ​ទុក្ខ ដឹង​ច្បាស់​តាមពិត​ថា នេះ​ហេតុ​នាំឲ្យកើត​ទុក្ខ
ថយ | ទំព័រទី ៣៧៤ | បន្ទាប់
ID: 637651788022242821
ទៅកាន់ទំព័រ៖