ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៨៤

អ្នក​មិន​គួរ​ពោល​យ៉ាងនេះ​ទេ។បេ។ បុគ្គល មិន​មាន​ក្នុង​ប្រយោជន៍ គឺ​ព្រះនិព្វាន​ឬ។ បុគ្គល​រលត់​ហើយ ជា​បុគ្គល​ដាច់​សូន្យ​ឬ។ អ្នក​មិន​គួរ​ពោល​យ៉ាងនេះ​ទេ។បេ។
 [១៧៧] បុគ្គល​ឋិតនៅ ព្រោះ​អាស្រ័យ​អ្វី។ បុគ្គល​ឋិតនៅ ព្រោះ​អាស្រ័យ​ភព។ ភព​មិន​ទៀង មាន​បច្ច័យ​តាក់តែង កើតឡើង​ព្រោះ​អាស្រ័យហេតុ មានការ​អស់​ទៅជាធម្មតា មានការ​សូន្យ​ទៅជាធម្មតា មានការ​វិនាស​ទៅជាធម្មតា មានការ​រលត់​ជា​ធម្មតា មានការ​ប្រែប្រួល​ជា​ធម្មតា​ឬ។ អើ។ សូម្បី​បុគ្គល ក៏​មិន​ទៀង មាន​បច្ច័យ​តាក់តែង កើតឡើង​ព្រោះ​អាស្រ័យហេតុ មានការ​អស់​ទៅជាធម្មតា មានការ​សូន្យ​ទៅជាធម្មតា មានការ​វិនាស​ទៅជាធម្មតា មានការ​រលត់​ជា​ធម្មតា មានការ​ប្រែប្រួល​ជា​ធម្មតា​ឬ។ អ្នក​មិន​គួរ​ពោល​យ៉ាងនេះ​ទេ។បេ។
 [១៧៨] អ្នក​មិន​គួរ​ពោល​ថា បុគ្គល គេ​ដឹង​បាន​ដោយ​អត្ថ​ដ៏​ពិត និង​អត្ថ​ដ៏​ឧត្តម​ឬ។ អើ។ ក្រែង​ជន​ណាមួយ កាល​រង​សុខវេទនា រមែង​ដឹង​ច្បាស់​ថា អញ​រង​សុខវេទនា មាន​ឬ។ អើ។ ប្រសិនបើ ជន​ណាមួយ កាល​រង​សុខវេទនា ដឹង​ច្បាស់​ថា អញ​រង​សុខវេទនា
ថយ | ទំព័រទី ១២៣ | បន្ទាប់
ID: 637652400955085537
ទៅកាន់ទំព័រ៖