ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៨៤

 [២០២] ព្រះអរហន្ត សាបសូន្យ​ចាក​អរហត្ត​ឬ។ អើ។ អនាគាមិ​បុគ្គល សាបសូន្យ​ចាក​អនាគាមិផល​ឬ។ អ្នក​មិន​គួរ​ពោល​យ៉ាងនេះ​ទេ។ ព្រះអរហន្ត​ក្តី អនាគាមិ​បុគ្គល​ក្តី លោក​ណា លះកិលេស​បាន​ច្រើនជាង។ ព្រះអរហន្ត (លះកិលេស​បាន​ច្រើនជាង)។ បើ​ព្រះអរហន្ត លះកិលេស​បាន​ច្រើនជាង ហើយ​ព្រះអរហន្ត សាបសូន្យ​ចាក​អរហត្ត ម្នាល​អ្នក​ដ៏​ចំរើន ព្រោះហេតុនោះ អ្នក​គួរ​ពោល​ថា អនាគាមិ​បុគ្គល សាបសូន្យ​ចាក​អនាគាមិផល ដូច្នេះ​ដែរ។
 [២០៣] អនាគាមិ​បុគ្គល សាបសូន្យ​ចាក​អនាគាមិផល​ឬ។ អើ។ សោតាបន្ន​បុគ្គល សាបសូន្យ​ចាក​សោតាបត្តិផល​ឬ។ អ្នក​មិន​គួរ​ពោល​យ៉ាងនេះ​ទេ។ អនាគាមិ​បុគ្គល​ក្តី សោតាបន្ន​បុគ្គល​ក្តី លោក​ណា លះកិលេស​បាន​ច្រើនជាង។ អនាគាមិ​បុគ្គល (លះកិលេស​បាន​ច្រើនជាង)។ បើ​អនាគាមិ​បុគ្គល លះកិលេស​បាន​ច្រើនជាង ហើយ​អនាគាមិ​បុគ្គល សាបសូន្យ​ចាក​អនាគាមិផល ម្នាល​អ្នក​ដ៏​ចំរើន ព្រោះហេតុនោះ អ្នក​គួរ​ពោល​ថា សោតាបន្ន​បុគ្គល សាបសូន្យ​ចាក​សោតាបត្តិផល ដូច្នេះ​ដែរ។
ថយ | ទំព័រទី ១៤៣ | បន្ទាប់
ID: 637652405994929171
ទៅកាន់ទំព័រ៖