ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៨៤

អ្នក​មិន​គួរ​ពោល​យ៉ាងនេះ​ទេ។បេ។ សោតាបន្ន​បុគ្គល លះ​វិចិកិច្ឆា។បេ។ លះ​មោហៈ ដែល​ជា​ដំណើរ​ទៅកាន់​អបាយ ហើយ​សោតាបន្ន​បុគ្គល មិន​សាបសូន្យ​ចាក​សោតាបត្តិផល​ទេ​ឬ។ អើ។ សកទាគាមិ​បុគ្គល លះ​សក្កា​យទិដ្ឋិ។បេ។ លះ​ព្យាបាទ​ដ៏​គ្រោតគ្រាត ហើយ​សកទាគាមិ​បុគ្គល មិន​សាបសូន្យ​ចាក​សកទាគាមិផល​ទេ​ឬ។ អ្នក​មិន​គួរ​ពោល​យ៉ាងនេះ​ទេ។បេ។
 [២៣៦] ព្រះអរហន្ត សាបសូន្យ​ចាក​អរហត្ត​ឬ។ អើ។ ក្រែង​ព្រះអរហន្ត លះ​រាគៈ ដែល​មាន​ឫសគល់​ផ្តាច់ផ្តិល​ហើយ ធ្វើឲ្យ​សល់​តែ​ទីនៅ ដូចជា​ទីនៅ​នៃ​ដើមត្នោត ធ្វើ​មិន​ឲ្យ​មាន​បែបភាព ឲ្យ​ជា​ធម៌​លែងកើត​តទៅទៀត​ឬ។ អើ។ បើ​ព្រះអរហន្ត លះ​រាគៈ ដែល​មាន​ឫសគល់​ផ្តាច់ផ្តិល​ហើយ ធ្វើឲ្យ​សល់​តែ​ទីនៅ ដូចជា​ទីនៅ​នៃ​ដើមត្នោត ធ្វើ​មិន​ឲ្យ​មាន​បែបភាព ឲ្យ​ជា​ធម៌​លែងកើត​តទៅទៀត ម្នាល​អ្នក​ដ៏​ចំរើន អ្នក​មិន​គួរ​ពោល​ថា ព្រះអរហន្ត សាបសូន្យ​ចាក​អរហត្ត ដូច្នេះ​ទេ។
 [២៣៧] ព្រះអរហន្ត សាបសូន្យ​ចាក​អរហត្ត​ឬ។ អើ។ ក្រែង​ព្រះអរហន្ត លះ​ទោសៈ។បេ។ លះ​មោហៈ លះ​មានះ
ថយ | ទំព័រទី ១៦៤ | បន្ទាប់
ID: 637652411506179238
ទៅកាន់ទំព័រ៖