ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៨៤

ធម្មជាត​ទាំងពួង មាន ព្រោះ​ធ្វើ​នូវ​ពាក្យ​ថា មិន​គួរ​ឬ។ អ្នក​មិន​គួរ​ពោល​យ៉ាងនេះ​ទេ។ ធម្មជាត​ទាំងពួង មាន​ឬ។ អើ។ ធម្មជាត​ណា​មិន​មាន ធម្មជាត​នោះ មាន​ឬ។ អ្នក​មិន​គួរ​ពោល​យ៉ាងនេះ​ទេ។ ធម្មជាត​ទាំងពួង មាន​ឬ។ អើ។ ទិដ្ឋិ​ណា (របស់​អ្នក) ថា ធម្មជាត​ទាំងពួង មាន ទិដ្ឋិ​នោះ ជា​មិច្ឆាទិដ្ឋិ ទិដ្ឋិ​ណា (របស់​យើង) ថា ជា​មិច្ឆាទិដ្ឋិ ទិដ្ឋិ​នោះ ជា​សម្មាទិដ្ឋិ យ៉ាងនេះ មាន​ឬ។ អ្នក​មិន​គួរ​ពោល​យ៉ាងនេះ​ទេ។បេ។
 [៣០២] រូប​ជា​អតីត មាន​ឬ។ អើ។ ក្រែង​រូប​ជា​អតីត​រលត់ ទៅ​ប្រាស ប្រែប្រួល ដល់​នូវ​សេចក្តី​វិនាស ដល់​នូវ​សេចក្តី​វិនាស​ក្រៃលែង​ឬ។ អើ។ បើ​រូប​ជា​អតីត រលត់ ទៅ​ប្រាស ប្រែប្រួល ដល់​នូវ​សេចក្តី​វិនាស ដល់​នូវ​សេចក្តី​វិនាស​ក្រៃលែង​ហើយ ម្នាល​អ្នក​ដ៏​ចំរើន អ្នក​មិន​គួរ​ពោល​ថា រូប​ជា​អតីត មាន ដូច្នេះ​ទេ។
 [៣០៣] រូប​ជា​អនាគត មាន​ឬ។ អើ។ ក្រែង​រូប​ជា​អនាគត មិនទាន់​កើត មិនទាន់​មាន មិនទាន់​ដុះដាល មិនទាន់​លូតលាស់ មិនទាន់​ចម្រុងចម្រើន មិនទាន់​កើតឡើង​ប្រាកដ​ទេ​ឬ។ អើ។
ថយ | ទំព័រទី ២១៩ | បន្ទាប់
ID: 637652426237120105
ទៅកាន់ទំព័រ៖