ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៨៤

លះបង់​នូវ​សមុទ័យ ធ្វើឲ្យ​ជាក់ច្បាស់​នូវ​និរោធ អប់រំ​នូវ​មគ្គ​ដោយ​ញាណ​នោះ​ឬ។ អើ។ ញាណ​ជា​អនាគត មាន បុគ្គល​កំណត់​ដឹង​នូវ​ទុក្ខ លះបង់​នូវ​សមុទ័យ ធ្វើឲ្យ​ជាក់ច្បាស់​នូវ​និរោធ អប់រំ​នូវ​មគ្គ​ដោយ​ញាណ​នោះ​ឬ។ អ្នក​មិន​គួរ​ពោល​យ៉ាងនេះ​ទេ។បេ។
 [៣៥៧] ញាណ​ជា​អតីត មាន តែ​បុគ្គល​មិន​ធ្វើ​នូវ​អំពើ​ដែល​គួរ​ធ្វើ​ដោយ​ញាណ ព្រោះ​ញាណ​នោះ​ទេ​ឬ។ អើ។ ញាណ​ជា​បច្ចុប្បន្ន មាន តែ​បុគ្គល​មិន​ធ្វើ​នូវ​អំពើ​ដែល​គួរ​ធ្វើ​ដោយ​ញាណ ព្រោះ​ញាណ​នោះ​ទេ​ឬ។ អ្នក​មិន​គួរ​ពោល​យ៉ាងនេះ​ទេ។បេ។ ញាណ​ជា​អតីត មាន តែ​បុគ្គល​មិនកំណត់​ដឹង​នូវ​ទុក្ខ មិន​លះបង់​នូវ​សមុទ័យ មិន​ធ្វើឲ្យ​ជាក់ច្បាស់​នូវ​និរោធ មិន​អប់រំ​នូវ​មគ្គ​ដោយ​ញាណ​នោះ​ទេ​ឬ។ អើ។ ញាណ​ជា​បច្ចុប្បន្ន មាន តែ​បុគ្គល​មិនកំណត់​ដឹង​នូវ​ទុក្ខ មិន​លះបង់​នូវ​សមុទ័យ មិន​ធ្វើឲ្យ​ជាក់ច្បាស់​នូវ​និរោធ មិន​អប់រំ​នូវ​មគ្គ​ដោយ​ញាណ​នោះ​ទេ​ឬ។ អ្នក​មិន​គួរ​ពោល​យ៉ាងនេះ​ទេ។បេ។
 [៣៥៨] ញាណ​ជា​អនាគត មាន តែ​បុគ្គល​មិន​ធ្វើ​នូវ​អំពើ​ដែល​គួរ​ធ្វើ​ដោយ​ញាណ ព្រោះ​ញាណ​នោះ​ទេ​ឬ។ អើ។
ថយ | ទំព័រទី ២៤២ | បន្ទាប់
ID: 637652440128863076
ទៅកាន់ទំព័រ៖